ارزیابی ریسک زیست محیطی خط انتقال گاز-روش مالبایر-لرستان

دانلود مقالات زیست محیطی

ارزیابی ریسک زیست محیطی خط انتقال سراسری گاز

به روش مالبایر

در استان لرستان

مریم خالقیان

افشین دانه کار

نعمت اله خراسانی

سیدعلی جوزی

جهانگیر فقهی

سیدرضا نوابی قمصری

چکیده :

هدف این مطالعه ارزیابی ریسک زیست محیطی خطوط لوله در قالب یک مطالعه موردی واقع در خط لوله گاز سراسری نهم در استان لرستان می باشد. در این مطالعه ضمن استفاده از روش نمایه سازی برای ارزیابی ریسک از سامانه اطلاعات جغرافیایی برای تولید نقشه های مورد نیاز مربوط به ریسک های محیطی و نقشه سازی نمره های ریسک نسبی و همچنین تشریح وضعیت موجود منابع زیست محیطی منطقه مورد مطالعه استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی زیرنمایه های مختلف مورد مقایسه و اولویت بندی قرار گرفت. از میان لایه های مورد ارزیابی زیرنمایه کلی تخریب عوامل ثالث،‏ لایه کاربری اراضی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داد و نشان داد کاربری اراضی وزن بیشتری نسبت به سایر لایه ها در محاسبه ریسک خط لوله دارد. از میان امتیازات به دست آمده مخاطرات کل،‏ امتیاز زیرنمایه کلی تخریب عوامل ثالث از سایر امتیازات کمتر و معرف مخاطرات بالاتری بود.

همچنین زیرنمایه خوردگی امتیاز بیشتر و مخاطرات کمتری را نشان داد. روش نمایه سازی یک روش نسبتا جامعی در این زمینه می باشد،‏ این روش با در برگیری تمام شرایط،‏ روشی با مناسبت نسبی را فراهم آورده است،‏ که نتایج مناسبی را نیز در این تحقیق به دست آورد.

در مطالعات آینده پیشنهاد می شود با انتخاب مقاطع مناسب،‏ اثرات خط لوله گاز در حد میکروکلیما بررسی گردد.

کلید واژه: روش مالبایر، خط لوله گاز، ارزیابی ریسک محیط زیستی، نمایه سازی، سامانه اطلاعات جغرافیایی

منبع: نشریه محیط زیست طبیعی، پاییز 1391، دوره 65، شماره 3، صفحات 353 تا 365 .

برای مشاهده سایر مقالات زیست محیطی این وب اینجا کلیک نمایید .

مشاهده لیست همه مقالات زیست محیطی این وبلاګ از اینجا .

  

ارزشیابی گزینه های توسعه در ارزیابی اثرات زیست محیطی

ارزشیابی گزینه های توسعه در ارزیابی اثرات زیست محیطی
 به روش ارزشیابی چند معیاره مکانمند

پژمان رودگرمی
گروه مدیریت محیط زیست،دانشکده محیط زیست وانرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات

نعمت الله خراسانی
استاد، گروه علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

سید مسعود منوری
استاد،گروه علوم محیط زیست، دانشکده محیط زیست وانرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات

جعفر نوری
استاد، گروه بهداشت محیط،دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی تهران

چکیده :

برای شناسایی گزینه برتر توسعه در ارزیابی اثرات زیست محیطی از رو ش های ارزشیابی گزینه ها به عنوان یک تصمیم گیرنده برای ارزشیابی Spatial Multi Criteria (Evaluation: SMCE) استفاده می شود. در این تحقیق از ارزشیابی چند معیاره مکانمند گزینه ها برای اولین بار استفاده شده است . این روش در سامانه اطلاعات جغرافیایی صورت می گیرد و این سامانه را قادر به تصمیم گیری می سازد. ارزشیابی چند معیاره مکانمند بر اساس محدودیت سامانه های اطلاعات جغرافیایی برای تصمیم گیری ها تهیه شده است. در این تحقیق با استفاده از این روش و اقدامات صورت گرفته، سامانه اطلاعات جغرافیایی قادر به ارزشیابی گزینه ه ای توسعه شده است . دو گزینه براساس طرح آمایش سرزمین منطقه ودیگری عدم اجرا مورد ارزیابی قرار گرفتند . بر اساس نتایج ارزشیابی،گزینه برتر اجرای توسعه بر اساس طرح آمایش سرزمین می باشد و با توجه به اثرات اکولوژیکی، اجتماعی  اقتصادی و فرهنگی گزینه آمایش سرزمین ان تخاب گردید. در روش ب ه دست آمده می توان جمع بندی اثرات و وضعیت گزینه ها را در هر محیط به تفکیک بررسی کرد . با استفاده از این روش در ارزیابی اثرات زیست محیطی م یتوان به صورت تصویری میزان مطلوبیت یا عدم مطلوبیت هر نوع توسعه را بر محیط به صورت نقشه نشان داد . در روش حاصله در سامانه اطلاعات جغرافیایی محدودیتی در ارتباط با تعداد لایه ها وجود ندارد . گزینه های بسیاری قابل تهیه و ارزشیابی می باشد. این روش برای ارزشیابی گزینه های برنامه ریزی های کاربری سرزمین و توسعه منطقه ای مفید است.

واژه های کلیدی:
ارزشیابی چندمعیاره، سامانه اطلاعات جغرافیایی، ارزشیابی گزینه ها، ارزیابی اثرات زیست محیطی ،SMCE :

 

مقاله : ارایه مدل بهینه توسعه یکپارچه شهری در استان تهران

ارایه مدل بهینه توسعه یکپارچه شهری در استان تهران

صبا رضا سلطانی

سید مسعود منوری

عبدالرسول سلمان ماهینی

علی اصغر آل شیخ

چکیده :

توسعه شهری لگام گسیخته اثرات سوئی را بر ساختار طبیعت و منابع طبیعی وارد می سازد و منجر به پیامدهای منفی اقتصادی-اجتماعی و اکولوژیکی می گردد. لذا،‏ مطالعات جامعی جهت پشتیبانی مدیریت توسعه شهری در سطح جهان و بالاخص کشورهای در حال توسعه مورد نیاز است. در ایران نیز همچون سایر کشورهای در حال توسعه،‏ شهرگرایی و توسعه شهری روند رو به رشدی دارد. در کانون این تغییرات،‏ استان تهران قرار دارد که به دلیل تمرکز امکانات و تسهیلات،‏ شاهد مهاجرت های غیر اصولی و رشد روز افزون جمعیت و نهایتا ساخت و سازهای بدون برنامه و تغییرات زیاد در ساختار فضایی شهر بوده است. لذا،‏ هدف اصلی این مطالعه تحلیل تناسب زمین برای کاربری توسعه شهری در استان تهران با استفاده از رویکرد نظام مند و یکپارچه بوم شناختی-اقتصادی-اجتماعی می باشد. روش مورد استفاده و مدل ارایه شده در این تحقیق،‏ می تواند به عنوان یکی از تلاش های نوین در مطالعات تحلیل تناسب زمین و همچنین به عنوان نمونه ای جهت دستیابی به توسعه پایدار شهری و ساماندهی توسعه فیزیکی در ایران،‏ محسوب گردد. در این مطالعه،‏ با استفاده از روش ترکیب خطی وزن دار و در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی،‏ تناسب زمین برای توسعه شهری بر پایه 15 معیار مختلف مشتمل بر ویژگی های بوم شناختی- اقتصادی- اجتماعی محاسبه شده است. برای وزن دهی معیارها از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و به منظور دستیابی به توافق جمعی در این فرایند،‏ از نظرات ده کارشناس بهره گرفته شده است. نهایتا،‏ نقشه تناسب زمین که نشان دهنده نواحی اولویت دار و مناسب برای توسعه شهری است،‏ ارایه شده است. این نواحی شامل شش پهنه با وسعت و تناسب مناسب در قسمت های جنوبی استان می باشد که می تواند مورد استفاده برنامه ریزان شهری و تصمیم گیرندگان فضایی قرار گیرد. نتایج این تحقیق به دلیل نظام مندی و ویژگی تکرارپذیر خود می تواند زمینه ای برای تعامل سازنده میان بازیگران اصلی صحنه توسعه شهری و دستیابی به توافق جمعی فراهم آورد.

کلید واژه: استان تهران، توسعه شهری، توان محیط زیست، ارزیابی چند معیاره، ترکیب خطی وزن دار، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ،سامانه اطلاعات جغرافیایی

منبع : مجله محیط زیست طبیعی (منابع طبیعی ایران) پاییز 1391; 65(3):379-392.

دانلود فایل pdf  متن کامل مقاله در ادامه مطلب

برای مشاهده سایر مقالات زیست محیطی این وب اینجا کلیک نمایید .

مشاهده لیست همه مقالات زیست محیطی این وبلاګ از اینجا