بررسی توزیع عمودی رسوبات بادی توفان‌های گرد و غبار در منطقه سیستان ( اصل مقاله)

بررسی توزیع عمودی رسوبات بادی توفان‌های گرد و غبار در منطقه سیستان

محسن رضائی ترشیزی

عباس میری

چکیده 

وقوع خشکسالی های پی درپی در منطقه سیستان شرایط را برای تشدید فرسایش بادی و رخداد توفانهای گرد و غبار فراهم کرده است. به منظور مهار این پدیده ها بررسی آن ها از جنبه های مختلف ضروری است. بررسی توزیع عمودی رسوبات بادی برای ارزیابی مقدار انتقال رسوبات و اعتبارسنجی مدل های فرسایش بادی و همچنین شناخت سازوکار انتقال ذرات اهمیت دارد. در پژوهش حاضر شش رخداد توفان گرد و غبار در بازه زمانی چهار ماهه سال 1397 در منطقة سیستان بررسی شد و توزیع عمودی رسوبات بادی طی این رخدادها تحلیل شد. برای واکاوی هر رخداد، داده های لحظه ای سرعت باد، دید افقی و غلظت PM10 ثبت شده در ایستگاه هواشناسی زابل به طور همزمان دریافت شد. در هر رخداد توزیع عمودی رسوبات بادی با نصب رسوب گیرهایی در 7 ارتفاع از cm20 تا cm700 در منطقه نیاتک سیستان بررسی شد. نتایج نشان داد که رخدادهای مورد بررسی از شدت زیادی برخوردار بودند؛ به طوری که بادهای با سرعت m/s 16-19 بیشترین مدت زمان وزش را داشتند. دید افقی در بیشتر اوقات به کمتر از m 1000 و غلظت PM10  به بیشتر از μg m-3m-3 2000 و در برخی موارد μg m-3 8000 رسید. بیشترین  و کمترین مقدار رسوبات بادی به ترتیب در رخدادهای 3، 4 و 1 مشاهده شد. مقدار رسوبات با سرعت و مدت زمان وزش باد ارتباط داشته و بین غلظت PM10 ثبت شده در ایستگاه هواشناسی و مقدار رسوبات جمع آوری شده وابستگی نزدیک مشاهده شد. همچنین بین مقدار رسوبات و ارتفاع رابطه منفی و نمایی برقرار است.

برای دانلود فایل pdf اصل مقاله به ادامه مطلب بروید...

ارزیابی روند بیابانزایی با استفاده از RS و GIS در منطقه سیستان با تأکید بر پوشش گیاهی

"ارزیابی روند بیابانزایی با استفاده از RS و GIS در منطقه سیستان با تأکید بر پوشش گیاهی"

دانشگاه زابل

پایان نامه کارشناسی ارشد

پژوهش حامد شفیعی

به ادامه مطلب بروید !

مقاله : بررسی نقش تثبیت بیولوژیک و اثرات مقاومت گونه های گز و گز شاهی

بررسی نقش تثبیت بیولوژیک و  اثرات مقاومت گونه های گز و گز شاهی

عظیم شیردلی
محمود شفاعی بجستان
هادی سیاسر

چکیده : یکی از راههای تثبیت سواحل رودخان ۀ سیستا ن استفاده از روش پوشش گیاهی می باشد نفوذ ریشه های گیاهان در درون خاک بر روی شیبهای خاکی همانند آرماتور در بتن باعث مسلح سازی خاک می گردد واین پدیده باعث افـزایش مقاومـت برشی وافزایش پا یداری شیبهای خاکی میشود با شناخت این فرایند و استفاده از گونه های مناسب ب ا شـرایط محیطـی و دارای ریشه های مقاوم ،تثبیت پایداری سواحل رودخانه ها را فراهم می کند . در این مطالعه ابتدا بازدیدهای صحرایی جهت شناسایی گونه های گیاهی بومی مناسب ،در تثبیت بیولوژیکی انجام گردید از آنجائیکه گونه های گـز وگـز شـاهی دشـت سیستان ،گونۀ غالب و بنام سر و سیستانی معروف است.
و همچنین مقاوم در شرایط خشک و مرطوب منطقه می باشد مـورد توجـه واقع شد . مطالعات انجام شده بر روی این دو گونه گیاهی بدو صورت انجام شـد اول در شـرایط آزمایـشگاهی مقاومـت ریشه های تهیه شده از این گونه ها در سواحل رودخانه مورد بررسی و مطالعه واقع گردید و سپس با اسـتفاده از دسـتگاه برش صحرایی با انجام برش افقی توده خاک در ابعاد 1×1×0/5 بررسی اثر افزایش مقاومت برشی خاک در شرایط وجود ریشه و عدم وجود ریشه انجام شد. نتایج اخذ شده از آزمایش مقاومت کششی نـشان داد کـه متوسـط حـدااکثرمقاومت کششی بترتیب، برای گز شاهی و گـز 34/2 و76 61/ مگاپاسـکال ومـدول الاستیـسیته ریـشه گـز شـاهی و گـز بترتیـب 935/4 و 900/58 مگاپاسکال می باشد. همچنین نتایج آزمایش برش در محل نشان داد که ریشۀ این درخـت قـادر اسـت میزان مقاومت برشی خاک را به اندازه 798/88 به ازاء یک واحد تغییر نسبت قابل توجهی افزایش دهد . از آنجائیکه درخت گز پا کوتاه و بصورت خودرو در منطقه قابل گسترش است و عمق ریشه آن گاهاً تا 20 متر مشاهده شد و در شرایط ترسالی و خشکسالی حفظ بقاء نموده است ، می توان از آن به عنوان یک گونۀ ماندگار بیولوژیکی در تثبیت سواحل رودخانه هیرمنـد استفاده نمود.

کلمات کلیدی:
تثبیت بیولوژیکی، وگز شاهی، سیستان، مقاومت کششی،مدول الاستیسیته، تثبیت سواحل

منبع : هفتمین سمینار بین المللی مهندسی رودخانه در سال ۱۳۸۵


در همین زمینه :

در ادامه مطلب :     معرفی گونه درختی گز     (Tamarix hispida گز)

 

مقاله : بررسی نقش تثبیت بیولوژیک و اثرات مقاومت گونه های گز و گز شاهی

خلاصه مقاله:
یکی از راههای تثبیت سواحل رودخان ۀ سیستا ن استفاده از روش پوشش گیاهی می باشد نفوذ ریشه های گیاهان در درون خاک بر روی شیبهای خاکی همانند آرماتور در بتن باعث مسلح سازی خاک می گردد واین پدیده باعث افـزایش مقاومـت برشی وافزایش پا یداری شیبهای خاکی میشود با شناخت این فرایند و استفاده از گونه های مناسب ب ا شـرایط محیطـی و دارای ریشه های مقاوم ،تثبیت پایداری سواحل رودخانه ها را فراهم می کند . در این مطالعه ابتدا بازدیدهای صحرایی جهت شناسایی گونه های گیاهی بومی مناسب ،در تثبیت بیولوژیکی انجام گردید از آنجائیکه گونه های گـز وگـز شـاهی دشـت سیستان ،گونۀ غالب و بنام سر و سیستانی معروف است.
و همچنین مقاوم در شرایط خشک و مرطوب منطقه می باشد مـورد توجـه واقع شد . مطالعات انجام شده بر روی این دو گونه گیاهی بدو صورت انجام شـد اول در شـرایط آزمایـشگاهی مقاومـت ریشه های تهیه شده از این گونه ها در سواحل رودخانه مورد بررسی و مطالعه واقع گردید و سپس با اسـتفاده از دسـتگاه برش صحرایی با انجام برش افقی توده خاک در ابعاد 1×1×0/5 بررسی اثر افزایش مقاومت برشی خاک در شرایط وجود ریشه و عدم وجود ریشه انجام شد. نتایج اخذ شده از آزمایش مقاومت کششی نـشان داد کـه متوسـط حـدااکثرمقاومت کششی بترتیب، برای گز شاهی و گـز 34/2 و76 61/ مگاپاسـکال ومـدول الاستیـسیته ریـشه گـز شـاهی و گـز بترتیـب 935/4 و 900/58 مگاپاسکال می باشد. همچنین نتایج آزمایش برش در محل نشان داد که ریشۀ این درخـت قـادر اسـت میزان مقاومت برشی خاک را به اندازه 798/88 به ازاء یک واحد تغییر نسبت قابل توجهی افزایش دهد . از آنجائیکه درخت گز پا کوتاه و بصورت خودرو در منطقه قابل گسترش است و عمق ریشه آن گاهاً تا 20 متر مشاهده شد و در شرایط ترسالی و خشکسالی حفظ بقاء نموده است ، می توان از آن به عنوان یک گونۀ ماندگار بیولوژیکی در تثبیت سواحل رودخانه هیرمنـد استفاده نمود.

کلمات کلیدی:
تثبیت بیولوژیکی، وگز شاهی، سیستان، مقاومت کششی،مدول الاستیسیته، تثبیت سواحل

در همین زمینه :

در ادامه مطلب :     معرفی گونه درختی گز     (Tamarix hispida گز)

 

خشکیده شدن هامون کانون های ریزگرد در سیستان را 10 برابر کرده است

مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان گفت: کانون‌های بحران در این استان و در گذشته به میزان 50 هزار هکتار بود که با خشکسالی دریاچه هامون 560 هزار هکتار به این کانون های بحرانی افزوده شده است که ده برابر میزان سال های گذشته است.

نبی یاری در حاشیه سفر اعضای ستاد بحران استان به منطقه سیستان اظهار داشت: ساکنان سیستان در طی 15 سال گذشته نیز با وزش باد و طوفان های زیادی مواجه بودند اما این طوفان‌ها به شکل امروزی و به دلیل خشکیدگی بستر هامون تا این اندازه بحران آفرین نبوده است.

وی با بیان اینکه غالب طرح های این سازمان عام المنفعه است ادامه داد: کمبود اعتبارات در این سازمان ناخواسته بر روی محیط زیست، نباتات و ساکنان استان نیز تاثیر می گذارد و لذا در بحث تخصیص اعتبارات برای اقدامات پیشگیرانه باید با نگاه ویژه ای به استان نگریست.

وی تنها راه نجات و مقابله با طوفان ها و کاهش آسیب ها در منطقه سیستان را حفظ و توسعه پوشش گیاهی عنوان کرد و گفت: در حوزه سیستان تنها 30 هزار هکتار از اراضی به عنوان اراضی ملی در اختیار منابع طبیعی قرار دارد و لذا از آنجائیکه بیشترین سهم متعلق به مردم است باید در راستای مشارکت پذیری و  فعال سازی مالکان در این راستا اقدام کرد.

یاری حل بحران سیستان را در گرو ورود و تعامل تمامی دستگاه های اجرایی به صورت متحدالشکل دانست و افزود: اقدامات زیادی به صورت جزیره ای توسط دستگاه های اجرایی مختلف در این حوزه انجام شده است اما متاسفانه در طی سالیان گذشته این اقدامات پراکنده مورد ارزیابی قرار نگرفته است.

وی تاکید کرد: خشکیدیگی بستر هامون و همچنین وجود کانون های بحران در کشور های همسایه بر شدت مشکلات مردم سیستان دامن می زند.

نقل از خبرگزاری مهر

وقتی همه مسئولین از درد هامون و سیستان میگویند , اما دریغ از مرهمی

هامون نامی است که برای بسیاری از مردم دنیا و پرندگان مهاجر، مصیبت‌هایش آشنا است اما به نظر می‌رسد داستان سوختن هامون و زمینه شکل گیری شهر سوخته‌ای دیگر در این منطقه دل هیچ همسایه و یا دوستدار محیط زیستی را به درد نمی‌آورد.

به نقل از  مهر ، با وجود اینکه اتفاقات به وقوع پیوسته طی چند سال گذشته در نوع خود فاجعه زیست محیطی لقب گرفته اما حتی خودکشی میلیون ها ماهی و جان دادن هزاران پرنده نیز نتوانست دل جوامع بین‌المللی و فعالان محیط زیست و از همه مهمتر همسایگان شرقی را به درد بیاورد و این تالاب همچنان در سایه بی مهری و تشنگی می سوزد.

طوفان های مستمر، بارش باران خاک، نابودی محصولات کشاورزی، انقراض نژاد گاو سیستانی، هجرت هزاران خانواده و عبور نرخ بیکاری از مرز ۴۴ درصد و ارتزاق خانواده با آب باریکه ای به نام یارانه هر کدام حکایتی تلخ از زندگی مردم این منطقه است که به نظر می رسد مرهمی برای وسعت این همه زخم نمی توان پیدا کرد.

صبوری مردم سیستان در برابر مشکلات در طی ۱۶ سال گذشته خود موجب شده است تا مسئولان در طی این سال ها تنها نظاره گر پائین رفتن سطح آب و خشکیدگی بیشتر تالاب باشند و متاسفانه به دلیل نبود برنامه های میان مدت و بلند مدت در این دوره ۱۶ ساله نه تنها مشکلی از مردم حل نشده است بلکه مشکلات به سمت بحران رفته است.

بحران ریزگرد در سیستان بحران نیست... ؟

مردم سیستان شهروند درجه چندم هستند؟؟؟

«طوفان ریزگرد بحران زیست محیطی سیستان را وخیم‌تر کرده است»

وقوع طوفان ریزگرد در سیستان و بلوچستان میزان آلاینده‌ها و ذرات معلق در هوا را به بیش از ۵ برابر حد مجاز افزایش داده و شرایط محیط زیستی در این استان را بحرانی‌تر کرده است.

حلیمه عالی، نماینده مردم زابل در مجلس، طی تذکری به حسن روحانی از او خواست حق بدی آب و هوا و حق ریزگردها به مردم این استان داده شود.

به گفته این نماینده مجلس در روزهای گذشته سرعت طوفان در این منطقه به بیش از ۱۰۰ کیلومتر در ساعت رسیده که در نتیجه آن میزان آلاینده‌ها و ذرات معلق در هوا به ۱۵۰۰ میکروگرم افزایش یافته و شعاع دید عادی کمتر از ۵۰ متر شده است.

او منشاء این طوفان‌ها را خشک شدن دریاچه هامون در این استان ذکر کرد و گفت هامون به حال خود رها شده است.

به گزارش خبرگزاری ایرنا، حلیمه عالی همچنین با انتقاد ازعدم انتشار هشدارهای به موقع توسط سازمان هواشناسی گفت:«چرا طبق استانداردهای زیست محیطی قبل از شروع ساعات بحرانی ادارات تعطیل نمی شود و چرا در محاسبه هزینه برق، وجود ریزگردها را درنظر نمی گیرید؟»

او ادامه بی‌‌توجهی‌ها به وضعیت وخیم زیست محیطی در استان سیستان و بلوچستان را باعث خالی از سکنه شدن این منطقه عنوان کرد.

با این حال باید پرسید جناب آقای روحانی رئیس جمهور محبوب مردم سیستان :

آیا تا به حال پای درد دل یک زن روستایی سیستانی نشسته اید؟

آیا درد و رنج مردم سیستان را درک کرده اید؟

آیا خدای ناکرده مشکلات تنفسی ناشی از گرد و غبار پیدا کرده اید؟

و

آیا مردم سیستان شهروند درجه چندم هستند... ؟

اگر پایتخت این وضعیت را داشت خیلی زود این مصیبت کنترل می شد و دغدغه هر روزه مردم نبود. ریزگردهای غرب کشور که هراز گاهی به پایتخت می رسد صدای همه را در می آورد ولی کوچکترین توجهی به این منطقه از ایران نمی شود. دریاچه و تالاب هامون که روزی شاید تنها راه درآمد مردم روستایی این منطقه بود چرا باید خشکیده باشد؟ مردم این منطقه اندوهی تمام ناشدنی از وضعیت خشکسالی و ریزگرد ها در دلشان مانده که....

جناب آقای روحانی شما بیشترین رای را از استان سیستان و بلوچستان داشته اید پس حداقل اگر برای قدردانی هم که شده برای این اندوه تمام ناشدنی مردم این منطقه فکری کنید.

تاثیر خشکسالیها بر تخریب پوشش گیاهی منطقه سیستان

تاثیر خشکسالیها بر تخریب پوشش گیاهی منطقه سیستان

سید محمود حسینی
حامد شفیعی
محمدرضا اختصاصی
سعید محتشم نیا 

چکیده:

امروزه استفاده از سامانههای اطلاعات جغرافیایی و تصاویر ماهواره ای از جایگاه ویژه ای در مطالعات مربوط به منابع طبیعی و محیط زیست برخوردار است. مقایسه تصاویر بدست آمده از یک دوره زمانی مشخص می تواند روند تغییرات هر منطقه را نشان دهد. منطقه سیستان در جنوب شرقی ایران شاهد چندین دوره خشکسالی در طی قرن اخیر بوده و خشکسالی سالهای 1999 تا 2006 را می توان وخیم ترین شرایط خشکی در طی 600 سال گذشته عنوان نمود، که آثار زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی زیادی را به دنبال داشته است. در این تحقیق با استفاده از تصاویر سنجنده TM سال 1998 که مربوط به زمان قبل از خشکسالی بوده و نیز تصاویر سنجنده ETM+ سال 2002 که در زمان خشکسالی برداشت شده است، تغییرات پوشش گیاهی سیستان به کمک شاخص گیاهی WDVI (Weighted Difference Vegetation Index) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح پوشش گیاهی سیستان از 101 هزار هکتار در سال 1998 به 24 هزار هکتار در سال 2002 کاهش یافته که عمدتاً کاهش در سطح اراضی زراعی و حذف کشت و کار بوده و احیا پوشش گیاهی منحصر به مناطقی نظیر چاه نیمه، نیاتک، قرقری و مراتع قرق شده لورگ باغ به صورت جنگلهای دست کاشت و مناطق حفاظتی بوده است.
کلیدواژگان:
خشکسالی، سیستان، WDVI، پوشش گیاهی، TM، ETM+

ارزیابی شدت بیابان زایی با معیار فرسایش بادی در منطقه زهک سیستان

ارزیابی شدت بیابان زایی با معیار فرسایش بادی

با استفاده از مدلهای FAO-UNEP و MICD

در منطقه زهک سیستان

احمد پهلوانروی (دانشکده منابع طبیعی زابل)

علیرضا مقدم نیا

زهره هاشمی

محمد رضا جوادی

عباس میری

چکیده :

به منظور ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج کشور انجام شده که منجر به ارائه مدل های منطقه ا فراوانی شده است. به منظور ارزیابی وضعیت فعلی شدت بیابان زایی محدوده ای با وسعت 88350 هکتار در منطقه زهک سیستان در نظر گرفته شد. در این تحقیق ابتدا بر اساس تلفیق اطلاعات مربوط به نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، عکس هوایی و بازدیدهای صحرایی، منطقه مورد مطالعه به 11 رخساره تفکیک گردید که هر رخساره ژئومورفولوژی به عنوان واحد اصلی ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی مورد توجه قرار گرفت. با توجه به تجزیه تحلیل و تلفیق دو روش FAO-UNEP و MICD که از مطرح ترین مدلهای بیابان زایی در خارج و داخل کشور محسوب می شوند، تلاش گردید تا شاخصهای موثر مبتنی بر فرسایش بادی بر اساس نوع کاربری اراضی شناسایی و مناسبترین آنها انتخاب شوند و در قالب یک مدل منطقه ای ارزیابی بیابان زایی و با توجه به ارزش عددی هر یک از شاخصها در هر واحد کاری و سپس در کل منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. در نهایت وضعیت فعلی شدت بیابان زایی منطقه با تاکید بر معیار فرسایش بادی در چهار کلاس ناچیز و کم، متوسط، شدید و بسیار شدید برآورد گردید. نتایج بدست آمده از این تحقیق، نشانگر آن است که عرصه مورد مطالعه از نظر شدت بیابان زایی در حدود 734.33 هکتار (0.9 درصد) در کلاس متوسط (II)، حدود 61473.38 هکتار (73.6 درصد) در کلاس شدید (III) و حدود 21310.22 هکتار (25.51 درصد) در کلاس بسیار شدید (IV) قرار دارند. همچنین متوسط وزنی ارزش کمی (DS) در کل منطقه 25.52 برآورد گردید که بیانگر وجود کلاس شدت بیابان زایی شدید در کل منطقه می باشد.

کلید واژه: مدل بیابان زایی، شدت بیابان زایی، روش FAO-UNEP و MICD، فرسایش بادی، منطقه زهک، سیستان  

 منبع : نشریه تحقیقات مرتع و بیابان ایران زمستان 1391; 19(4 (پیاپی 49)):639-624.