..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..
..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..

..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..

منابع طبیعی-بیابان زدایی-محیط زیست

لزوم نگاه ویژه به کشاورزی اکولوژیک

وقوع دو جنگ جهانی در قرن بیستم منجر به تولید مواد شیمیایی همانند کود و آفت کش شد؛ سادگی تولید و دسترسی فراوان به نیتروژن و هم‌چنین افزایش تولید اسیدها و تولید نسبتاً ارزان سوپر فسفات‌های غنی از نتایج جنگ جهانی دوم است، تجهیزات و ماشین‌هایی که به‌منظور مصارف نظامی استفاده می‌شد با تغییراتی تبدیل به تجهیزات تولید حشره کش‌های آلی فسفات دار شد که د.د.ت و تو. فور. دی از جمله شناخته‌ترین این آفت‌کش‌ها بودند. 


توسعه‌ی ماشین‌های کشاورزی و ادوات آن در مقیاس کلان و سودمند اقتصادی، با آزاد شدن سطح قابل توجه از زمین‌هایی صورت گرفت که پیش از آن برای تغذیه دام‌هایی اختصاص داشت که در فعالیت‌های مزرعه شرکت داشتند که این موضوع منجر به گسترش بی رویه کشاورزی تک کشتی شد، زیرا نمی‌توان از ماشین‌های بزرگ با هزینه‌های در مزارعی که محصولات متنوعی در آنها کشت می‌شود استفاده کرد و تمام این تکنولوژی‌ها در راستای توسعه‌ی سیستم تک کشتی به کارگرفته شدند. 


بخش عمده‌ای از تولید نیز وابسته به گسترش سامانه‌های آبیاری بود که به‌شکل بی رویه از منابع آب برای افزایش تولید استفاده می کرد، افزایش چشمگیر تولید غذا همراه با افزایش هزینه بود و در این راستا برخی از مشکلات به‌تدریج آشکار شد؛ استفاده از ماشین آلات در مقیاس وسیع و زمین‌های بزرگ به‌همراه حذف پرچین‌ها و علفزارهای تامین کننده علوفه دام‌های کارگر باعث تشدید قابل ملاحظه فرسایش آبی و بادی شد.


فاجعه‌ی طوفان گرد وغبار در دهه‌ی 1930 را که ناشی از خشکسالی شدید ناشی از خاک ورزی‌های فشرده و شدید زمین‌های حاشیه‌ای و حذف پوشش چمنی و درختان به‌وقوع پیوست؛ سامانه‌های تک کشتی عموماً ثبات کمتری دارند، زیرا کشت یک محصول، آسیب پذیری نظام را در برابر نوسانات بازار افزایش می‌دهد، از سویی از دیگر مشکلات نظام‌های فشرده می‌توان به استفاده‌ی مفرط از مواد شیمیائی اشاره کرد که این امر، ماهیت نظام‌های موجود را مورد تردید قرار می دهد. یکی از مهمترین چالش‌های این نظام‌ها، زیان‌بار بودن استفاده از این مواد شیمیایی برای انسان، دیگر موجودات و محیط زیست است. 


خانم راشل کارسون در کتاب خود «بهار خاموش» (1962)، با طرح این ادعا که استفاده‌ی بی رویه از مواد شیمیایی کشاورزی برای حیات کره‌ی زمین زیان‌بار است توجه اذهان عمومی را به این مسئله جلب کرد، ایشان به بررسی اثر د.د.ت بر جمعیت پرندگان پرداخت و پیش بینی کرد که در صورت تداوم کاربرد د.د.ت نسل برخی از پرندگان منقرض خواهد شد، نکته‌ای که از این مطلب درک می‌شود این است که اگر این مواد شیمیائی چنین زیان‌بارند که به انقراض چند گونه پرنده منجر می‌شوند، پس با سلامتی انسان چه خواهند کرد؟! 


کاربرد موادشیمیائی با انتقادهای خاص خود همراه و دامنه‌ی اعتراض آن گسترده‌تر و شدیدتر از سایر مسائل بود؛ هر چند محصولاتی که با این موادشیمیایی تغذیه می‌شوند اگر هم سمی نباشند از کیفیت غذای پائین‌تری نسبت به محصولات طبیعی برخوردارند. 


در راستای چنین مشکلات گسترده‌ی حاصل از مصرف مواد شیمیایی تلاش‌های بین المللی برای کاهش اثرات آنها اوج گرفت و از سویی تغییرات گسترده‌ای در قانون گذاری‌ها طی دو مقطع 1972 و 1975 به‌وقوع پیوست که براساس آن کنگره‌ی ایالات متحد، لایحه‌ی سال 1947 که به تصویب لایحه‌ی فدرال حشره کش، قارچ‌کش و جونده‌کش منجر شده بود را به‌طور کامل بازنگری کرد و همین بازنگری به تاسیس آژانس حفظ محیط زیست منجر شد؛ با فعالیت‌های وسیع طی سال‌های گذشته آفت‌کش های فوق العاده سمی مانند ترکیبات آرسنیک و جیوه به طور کامل از بازار خارج و یا استفاده از آنها محدود شد. 
بیشتر مشکلات ناشی از کودهای شیمیایی برای محیط زیست نیز به آبشویی آنها به‌ویژه کودهای نیتروژن و آلوده کردن منابع آب زیر زمینی مربوط می‌شود؛ بنابراین در اکثر کشورها ضرورت ایجاد سیستم کشاورزی پایدار به‌عنوان جایگزینی برای کاهش مشکلات سیستم رایج کشاورزی مطرح شد که خوشبختانه در دهه‌های اخیر توجه بسیاری از سیاستگذاران بخش کشاورزی را نیز به خود معطوف کرده است. 


کشاورزی پایدار یک سیستم کشاورزی جامع است که چندین نظام کشاورزی را زیر پوشش خود قرار می دهد و از زیر شاخه‌های آن می‌توان به کشاورزی ارگانیک و کشاورزی اکولوژیک اشاره کرد که متاسفانه جایگاه چندانی در کشورما ندارند. 

منبع : کشاورزی در حال حاضر

در همین زمینه :