رابطه بازیافت مواد و گرما

ایده بازیافت کاغذ، شیشه، فلز و پلاستیک مدت هاست که ذهن ما دانشمندان را به خود مشغول داشته و به مرحله عمل نیز درآمده است. اما دانشمندان در تلاشند تا گرما را نیز بازیافت کنند و منابع جدیدی را برای تولید و باز تولید گرما بیابند.

امروزه، پیشرفت در زمینه دانش و فناوری باعث شده تا منابع گوناگون و متنوع انرژی از جمله خورشید، باد، امواج و جزر و مد دریاها و اقیانوس ها به خدمت بشر درآیند و وابستگی به سوخت ها و انرژی های فسیلی را به حداقل برسانند. 

با این همه، یکی از منابع عظیم و نامحدودی که دارای پتانسیل بسیار خوبی برای تولید انرژی بوده و چندان مورد توجه و کنکاش قرار نگرفته است. گرمای موجود در اتمسفر و گرمای تولید شده توسط خودروها و کارخانه هاست. البته بازیافت و بازتولید گرما در مقیاس محدود برخی کشورها به مرحله اجرا درآمده است که از جمله آنان می توان به استفاده از فاضلاب گرم برای گرم کردن کف منازل و آب کردن یخ جاده ها اشاره کرد. علاوه بر این، ایده های جالبی در مورد گرم کردن آب سرد منازل از طریق عبور دادن لوله های فاضلاب حاوی آب گرم مصرف شده از کنار آنها به ذهن مبتکران و مهندسان خطور کرده و در برخی موارد، طرفداران بسیاری پیدا کرده است.

با این همه، باید دانست که منابع گرمایی قابل بازیافت و به کارگیری مجدد در اطراف ما بسیار زیاد هستند که متاسفانه ما از آنها بهره برداری مطلوبی نمی کنیم. به عنوان مثال، دستگاه های رایانه، چاپگر و فتوکپی که به تعداد زیاد در ادارات و منازل وجود دارد حجم قابل توجهی گرما تولید می کنند که نه تنها مورد استفاده بهینه قرار نمی گیرند، بلکه برای مقابله با آنها و خنک کردن این دستگاه ها، حجم قابل توجهی انرژی مصرف می شود. تحقیقات نشان داده است که از سال 2005 تا 2010، هزینه انرژی مصرف شده در آمریکا برای خنک کردن رایانه های خانگی و اداری، 7/4 میلیارد دلار بوده است!

دکتر "پاول برنر"، از پژوهشگران علوم رایانه در دانشگاه ایندیانا، به همراه همکارانش در حال مطالعه بر روی ایده استفاده از گرمای تولید شده توسط رایانه ها به عنوان بخشی از سیستم گرمایشی داخلی ادارات هستند. گروه تحقیقاتی دکتر برنر سیستمی را طراحی کرده اند که شامل وسایل گرمازای هوشمندی است و به محض گرم شدن (داغ شدن) رایانه های موجود در یک اداره، خاموش می شوند تا بدین وسیله هم از گرمای تولید شده توسط رایانه به منظور گرم کردن فضای داخلی اتاق ها استفاده شود و هم از فعال شدن پنکه های خنک کننده قطعات رایانه جلوگیری شود. آنها در نخستین گام، این سیستم را در یکی از دانشکده های دانشگاه ایندیانا به صورت آزمایشی پیاده کردند که به نتایج بسیار مطلوبی دست پیدا کردند.

در مرحله بعد، گروه تحقیقاتی دکتر برنر، تصمیم گرفتند این سیستم را در ابعاد بزرگ تری آزمایش کنند و به همین منظور، باغ گیاه شناسی ساوث بند در ایندیانا را در نظر گرفتند که در هر سال، هزینه ای بالغ بر 115 هزار دلار برای فعال سازی سیستم گرمایشی، خنک کننده ها و آبگرمکن های آن خرج می شد.

در این پروژه گرمای تولید شده توسط گیاهان موجود در گلخانه ها برای گرم کردن سایر بخش های اداری و کارمندی باغ گیاه شناسی مورد استفاده و بازیافت قرار گرفت. پیاده شدن این سیستم در این باغ گیاه شناسی بزرگ در مدت یک سال موجب صرفه جویی 600،15 دلاری در هزینه گاز و کاهش 3800 دلاری هزینه سیستم خنک کننده گلخانه ها شد.

گرمای ارزشمند

عملکرد موفق سیستم طراحی شده توسط دکتر برنر و همکارانش ثابت کرد که گرما یک کالای ارزشمند است که می تواند در جایی که به آن نیاز است، بازیافت شود. با این حال، چون الکتریسیته دارای بیشترین قابلیت انتقال پذیری و تبدیل شدن به سایر انرژی ها است، پس تبدیل گرما به الکتریسیته جزو مهم ترین اهداف دانشمندان برای مرحله بعدی تحقیقاتشان است. یکی از ایده های مورد توجه بسیاری از پژوهشگران برای نیل به این مقصود، تبدیل گرما به الکتریسیته با استفاده از ترموکوبل های ساندویچی است. این ساندویچ ها از دو تکه فلز تشکیل شده اند که گرم شدن یکی از آنها نسبت به دیگری موجب تولید جریان الکتریسیته بین آن دو می شود. دکتر "استیفن نوواک" و دکتر "دال کوتر" به همراه یک گروه تحقیقاتی از آزمایشگاه ملی آیداهو در حال مطالعه بر وسیله ای به نام "آنتن نانوسکوپی" هستند که جنس آلیاژ طلا یا کرومیوم نیکل ساخته شده و قادر به استفاده از فعل و انفعالات موجود در تابش های فروسرخ این آلیاژها هستند و آنها را به جریان الکتریسیته تبدیل می کنند. با کنار هم قرار دادن این آنتن های کوچک و تبدیل آنها به یک مجموعه، می توان حجم قابل توجهی الکتریسیته را پس از گرم کردن این آلیاژها به دست آورد. ارزان بودن و انعطاف پذیری قابل توجه این آنتن ها موجب می شود تا یک منبع کم هزینه و فراوان برای تولید برق در دسترس همگان قرار گیرد. تنها مشکل و محدودیت این روش تولید الکتریسیته به فرکانس بسیار بالای جریان الکتریسیته تولید شده آنتن ها برمی گردد که چیزی نزدیک به سی تتراهرتز است که پانصد میلیارد بار قوی تر از فرکانس 60 هرتزی برق در آمریکا و بسیاری دیگر از کشورهای دنیاست. 

برای حل این مشکل، به وسیله ای به نام رکتیفایر است که وظیفه اصلی اش، متعادل کردن جریان الکتریسیته و قابل استفاده نمودن آن است، اما خبر بد آن که رکتیفایرهای موجود، قط قادر به تبدیل فرکانس های تا 100 گیگاهرتز هستند که سیصد بار ضعیف تر از فرکانس های سی تتراهرتزی تولید شده توسط آنتن های نانوسکوپی هستند. برای رفع این مشکل بزرگ، دکتر نوواک و همکارانش تصمیم گرفتند تا یک دیود نانوسکوپی به آنتن های نانوسکوپی اضافه کنند که دارای قابلیت تبدیل جریان قوی این آنتن ها به جریان مستقیم که به مراتب قابل کنترل تر است و بر کارایی عملی این آنتن ها برای تولید برق از گرما می افزاید.

یکی دیگر از راه های بازیافت گرما، استفاده از سلول های فتوولتائیک از نوع سلول های خورشیدی به منظور استحصال امواج فروسرخ می باشد. در این روش، ابتدا الکترون ها از اتم ها آزاد شده و برای تولید جریان الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرند که این فرایند تولید الکتریسیته با افزایش دما تشدید و تسریع می شود.

هم اکنون، یک گروه تحقیقاتی به رهبری "باب دی متیو" در دانشگاه بوستون در حال مطالعه روی استفاده از گرمای موجود در مناطق گرمسیر جهان به منظور تبدیل آنها به کاتالیزوری برای تولید برق با استفاده از سلول های فتوولتائیک است. به موازات این تحقیقات، دکتر "پیتر هاگل اشتاین" از موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT ) نیز در حال بررسی راه های طراحی و ساخت سلول های خورشیدی جدیدی است که قادر به جذب گرمای خورشید و محیط اطراف به منظور تبدیل آن به انرژی الکتریکی بوده و تولید انبوه آنها می تواند انقلابی در بازیافت گرما و تولید الکتریسیته با استفاده از گرما به وجود آورد.

نتایج تحقیقات دکتر هاگل اشتاین که در نوامبر سال 2009 در نشریه فیزیک کاربردی به چاپ رسیده است، حکایت از آن دارد که با ایجاد تغییرات خاص در مواد مورد استفاده در سلول های خورشیدی و دگرگون ساختن ساختار عملکردی آن می توان از هر سانتی متر مربع این نوع سلول های حساس به گرما، تا یک صد وات برق تولید کرد. در یکی از آزمایش های انجام شده توسط گروه تحقیقاتی دکتر هاگل اشتاین، نمونه ای از این سلول ها ی تغییر ماهیت داده در یک دستگاه لپ تاپ نصب شد و توانست با استفاده از گرمای تولید شده در داخل لپ تاپ باتری لپ تاپ را تا 20 درصد شارژ کند.

منبع: ویژه نامه علوم و فناوری اکونومیست

گرم شدن زمین، علل، خطرات و نتایج آن

دماى متوسط زمین در طول یک قرن پیش حدود 5 درجه سانتیگراد بیشتر شده است. 

 انتظار دانشمندان از ادامه روند فعلى آن است که در طول 60 سال آینده میانگین دماى زمین 3-6   درجه سانتیگراد افزایش پیدا کند. شاید پیش خود فکر کنید که «خب این که مسأله اى نیست؟» اما باید توجه داشت که همین مقدار اندک افزایش دما مى تواند آب و هواى زمین را به صورت بى سابقه اى تغییر دهد. زمانى که این پدیده رخ دهد، ممکن است تغییرات شگرفى در سطح آب اقیانوس ها، مزارع کشاورزى و هوایى که استنشاق مى کنیم یا آبى که مى نوشیم رخ دهد.

منظور از گرم شدن زمین بالارفتن متوسط دماى زمین است که تغییرات آب و هوا را نیز در پى خواهد داشت. گرم شدن زمین سبب تغییر الگوى بارش باران و برف، افزایش سطح آب دریاهاى آزاد و کاهش سطح آب دریاچه ها و تأثیرات عمیق بر گونه هاى مختلف گیاهان و حیوانات و سرانجام انسان ها خواهد شد. یکى از مواردى که تا پیش از گرم شدن زمین به سبب افزایش فعالیت هاى بشر به عنوان ابزار ایمن سازى براى زمین در نظر گرفته مى شد گازهاى گلخانه اى بودند، یعنى مجموعه اى از گازها که مقدارى از انرژى خورشید را در جو زمین نگه مى دارند و باعث گرم شدن جو مى شوند که شامل بخار آب (H2O، دى اکسید نیترو}
ن ((NO2، دى اکسید کربن (CO2) و متان CH4 است. این گازهاى گلخانه اى کره زمین را به اندازه اى گرم نگه مى دارد که انسان ها بتوانند بر روى آن زندگى کنند اما اگر اثر گلخانه اى که به دلیل وجود این گازها در جو زمین به وجود مى آید افزایش یابد ممکن است دماى زمین به اندازه اى زیاد شود که انسان ها و گیاهان و سایر جاندران از تحمل این گرما عاجز باشند.

تاریخچه گرم شدن زمین

نخستین مطالعات در زمینه افزایش درجه حرارت زمین توسط آرنیوس، شیمیدان سوئدى و در حدود 6۰0سال پیش آغاز شد. آرنیوس در سال 6896 میلادى مدعى شد که بالارفتن درجه حرارت زمین به دلیل اضافه شدن دى اکسید کربن به جو زمین است اما به دلیل این که دانشمندان آن زمان اعتقاد داشتند که جریان هاى اقیانوسى بسیار بیشتر از افزایش دى اکسید کربن توسط آلودگى هاى تولید شده بشرى در گرم شدن آب وهوا مؤثر هستند، تحقیقات آرنیوس مسکوت ماند. موج دوم تحقیقات در خصوص گرم شدن زمین زمانى آغاز شد که عده اى از دانشمندان مدعى شدند که دى اکسید کربن قادر است سد راه اشعه با طول موج بالا شده و سبب بازگرداندن آن به سطح زمین شود، با وجود این دانشمندان اعتقاد داشتند که اقیانوس هایى که بر روى کره زمین قرار دارند توانایى جذب تمام دى اکسید کربن تولیدى را دارد بوده و لذا این گاز قادر به افزایش درجه حرارت سطح زمین نیست اما مطالعات سایر دانشمندان نشان داد که اقیانوس ها تنها قادر به جذب یک سوم از این دى اکسید کربن تولیدى هستند و دو سوم باقى مانده از دى اکسید کربن تولیدى توسط فعالیت هاى انسانى در جو زمین باقى خواهد ماند. پس از اثبات این قضایا و در دهه 60میلادى گرم شدن کره زمین تهدیدى جدى تلقى و مطالعات جدیدى بر روى آن آغاز شد و دکتر کیلنیگ در مؤسسه اقیانوس شناسى آمریکا به عنوان کاشف پدیده گرمایش جهانى نمودارهاى حاصل از مطالعات خود را از میزان دى اکسید کربن موجود در کره زمین ارائه کرد و به عنوان کاشف پدیده گرمایش جهانى شناخته شد. مطالعات دکتر کیلنیگ نشان مى داد که گازهاى تولیدى سریعاً در حال افزایش در مناطق مختلف کره زمین است.

تاریخچه سوراخ شدن لایه ازن

واقعه سوراخ شدن لایه ازن در لایه زیر استراتوسفر در بالاى منطقه انتارکتیکا براى نخستین بار در دهه هفتاد توسط یک تیم تحقیقاتى به نام BAS کشف شد. این گروه وظیفه مشاهده (Monitoring) اتمسفر این منطقه را برعهده داشت. این اندازه گیرى اولیه توسط گروه BAS که در سال 6985انجام شد چنان نگران کننده بود که دانشمندان تصور مى کردند که دستگاه هاى اندازه گیرى آن ها خراب شده است اما با تعویض دستگاه ها نتایج به دست آمده از دستگاه هاى اولیه تأیید شد و این خود سبب نگرانى بیشتر دانشمندان گردید، ظرف چند ماه بعد سوراخ شدن لایه ازن توسط چشم مسلح قابل دیدن بود. اطلاعات به دست آمده توسط سایر گروه هاى تحقیقاتى این حقیقت را روشن تر کرد که سوراخ شدن لایه ازن به طور سریع و در مقیاس بزرگى بر بالاى منطقه انتارکتیکا در حال پیشروى است.

آلودگى هوا

آلودگى هوا را مى توان این گونه تعریف کرد که هر جسم خارجى که وارد هوا شود و یا هر عاملى که نسبت معمولى و عادى مواد تشکیل دهنده هوا را تغییر دهد به گونه اى که این تغییر در نسبت مواد تشکیل دهنده سبب خسارت جانى به انسان ها، گیاهان و حیوانات شود را مى توان آلودگى هوا نام نهاد. موادى که سبب آلوده شدن هوا مى شوند ممکن است مقدارشان نامحسوس باشد لذا سازمان هاى محیط زیست کشورها تعاریف مختلفى براى آلودگى هوا وضع کرده اند.

منشأ مواد آلوده کننده هوا

منشأ آلاینده هاى هوا ممکن است طبیعى و یا مصنوعى باشد. آلاینده هاى طبیعى مانند دود حاصل از آتش نشان ها و سایر آتش سوزى ها که در منابع طبیعى اتفاق مى افتد مانند آتش سوزى جنگل ها و آلاینده هاى مصنوعى حاصل فعالیت هاى انسان است که در جریان تولید برق، فعالیت کارخانه ها ، اتومبیل ها و سوزاندن سوخت هاى فسیلى به وجود مى آید.

انسان ها چگونه آب و هوا را تغییر مى دهند؟

شاید باور این مسأله اندکى سخت باشد که انسان ها مى توانند شرایطى به وجود آورند و یا دست به فعالیت هایى بزنند که آب و هواى زمین را تغییر دهد. به جرأت مى توان گفت که اکثر فعالیت هاى انسانى سبب تولید گازهاى گلخانه اى مى شود که روند تخریب لایه ازن پس از انقلاب صنعتى و اختراع ماشین آلات صنعتى و به دلیل افزایش فعالیت هاى کشاورزى و صنعتى رواج بیشترى یافت و سبب دگرگونى در آب وهوا و چهره زمین شد ، پیش از شروع انقلاب صنعتى مقدار گازهاى گلخانه اى کمتر بود اما با افزایش جمعیت و استفاده بیشتر از سوخت هاى فسیلى مانند نفت و زغال سنگ ترکیب گازهاى موجود در جو زمین نیز تغییر پیدا کرد و گازهاى آلاینده به ترکیب لایه ازن وارد شدند به گونه اى که هم اکنون غلظت این گازها از حدود 170واحد به 367 واحد افزایش پیدا کرده است.انسان براى انجام فعالیت هاى روزمره خود انر}
ى موردنیازش را از راه مصرف غذا به دست مى آورد ، هم چنین انر}
ى مورد استفاده در منزل و محل کار را از طریق سوخت هاى فسیلى تأمین مى کنیم و نیز براى به حرکت درآوردن چرخ کارخانه ها و صنایع مختلف از این گونه از سوخت ها بهره مى گیریم ، آیا مى دانید که سوزاندن سوخت هاى فسیلى سبب تولید مقدار فراوانى گاز گلخانه اى و رسوخ این گازها به جو زمین خواهد شد؟

معاهده کیوتو

این پیمان جهانى که توسط 666 کشور مورد پذیرش قرار گرفته است ، کشورهاى مصرف کننده انر}
ى را به دودسته توسعه یافته و در حال توسعه تقسیم مى کند. کشورهاى توسعه یافته عضو پیمان کیوتو ملزم به کاهش پنج درصدى میزان دى اکسید کربن تولیدى در کشور خود تا سال 1۰۰8 هستند اما کشورهاى در حال توسعه لزومى به کمتر کردن این مقدار از دى اکسید کربن در کشور خودندارند ولى توانایى به دست آوردن اعتبار کربنى را پس از اجراى پرو}
ه هایى که منجر به کاهش میزان دى اکسید کربن در کشورشان شود را دارا مى باشند که این اعتبار کربنى قابل فروش و معامله به کشورهاى توسعه یافته است و این به معناى کاهش دى اکسیدکربن از طریق اعمال فناورى هاى جدید در کشورهاى توسعه یافته و یا افزایش دى اکسیدکربن از طریق پرداخت پول و کمک به کاهش دى اکسید کربن در کشورهاى درحال توسعه است.

اثر گرم شدن زمین

گرم شدن زمین اثرات مخرب فراوانى بر گیاهان، جانوران و انسان ها خواهد گذاشت که در سال هاى اخیر به دلیل گرم شدن بیشتر زمین نسبت به سال هاى گذشته این اثرات بیشتر دیده مى شود.

بسیارى از گونه هاى جانورى در حال انقراض هستندو توزیع جغرافیایى برخى از گونه هاى حیوانى نیز تغییر کرده است به عنوان نمونه بر طبق پیش بینى هاى سازمان محیط زیست آمریکا جمعیت اردک ها تا شصت سال دیگر به نصف کاهش پیدا خواهد کرد و یا تا پنجاه سال دیگر یک میلیون از گونه هاى گیاهى و جانورى در معرض نابودى و انقراض قرار خواهند گرفت. به علاوه گرمایش زمین سبب آب شدن یخ هاى قطبى شده و این حجم از آب به آب اقیانوس ها اضافه مى شود که خود سبب شیرین شدن آب اقیانوس ها خواهد شد و همین امر خود سبب تغییرات بر روى آب و هوا خواهد شد.

تأثیر گرم شدن زمین بر زلزله ها

به تازگى بعدجدیدى از خطرات حاصل از گرم شدن زمین براى دانشمندان مشخص شده است، این نتایج نشان مى دهد که تغییر توزیع آب در سیاره زمین به سبب تحولات آب و هوایى حاصل از گرم شدن زمین سبب تأثیر بر پوسته سیاره زمین خواهد شد یعنى علاوه بر انتظار روزهایى گرم در انتظار وقوع زمین لرزه هایى بیشتر و آتشفشان هایى داغ تر و کوبنده تر باید بود.

p align=

عجیب ترین نتایج گرمایش جهانی

1- آلرژی‌های غیرعادی

آیا حملات عطسه و خارش‌ چشم‌‌ها که در هر بهار برای‌تان رخ می‌‌دهد، در سال‌های اخیر بدتر شده است.

در طول چند دهه گذشته تعداد بیشتر و بیشتری از آمریکاییان به آلرژی‌های فصلی و اسم مبتلا شده‌اند. گرچه تغییرات سبک زندگی و آلودگی ننمن است نهایتا افراد بیشتر به عوامل آلرژی‌زای هوابرد مستعد کند، پژوهش‌ها نشان داده‌اند میزان بالاتر دی‌اکسید کربن و درجه حرارت بالاتر ناشی از گرمایش جهانی باعث می‌شود که گیاهان زودتر شکوفا شوند و گرده‌های بیشتری تولید کنند.

با وجود مواد آلرژی‌زای بیشتر، فصلالرژی می‌تواند بیشتر به طول انجامد.

2- کشیدن توپی وان آب

125 دریاچه در مناطق قطبی در چند دهه گذشته ناپدید شده‌اند، و این وضعیت نشان می‌دهد که گرمایش جهانی به سرعت در نواحی نزدیک قطب در حال عمل کردن است.

پژوهش‌ها در مورد اینکه این آب‌های ناپدیدشده به کجا رفته به احتمال اشاره می‌کند، این دریاچه‌ها به زمین زیر خود فرورفته‌ند. هنگامی زمین‌های به طول دائم یخ‌زده ذوب می‌شوند، آب دریاچه می‌تواند از طریق خاک نشت کند، و آب دریاچه خالی شود.

یک پژوهشگر این پدیده را به درآوردن توپی وان آب تشبیه می‌کند. هنگامی دریاچه‌ها ناپدید می‌شوند، زیست‌بوم‌ها از بین می‌روند و جاندارانی که در آنها زندگی می‌کنند، نیز خانه‌شان را از دست می‌دهند.

3- شکوفایی در قطب‌ها

در حالیکه ذوب شدن یخ‌ها در مناطق قطبی باعث مشکلاتی برای گیاهان و حیوانات در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر می‌شود، گیاهان مناطق قطبی که معمولا برای اغلب سال در میان یخ گیرافتاده‌اند، هنگامی که یخ در بهار زودتر ذوب می‌شود، فرصت بیشتری برای رشد پیدا می‌کنند.
پژوهش‌های نشان داده‌اند در خاک‌های جدید در این مناطق نسبت به خاک‌های قدیمی میزان بالاتری کلروفیل- فراورده فتوسنتز- دیده می‌شود.

4 – پوست‌های کلفت‌تر

یک نگرانی مرتبط با افزایش میزان دی‌اکسیدکربن جو افزایش همگام در میزان دی‌اکسید کربن در اقیانوس‌هاست، زیرا آب اقیانوس‌ها این گاز را از هوا در خود حل می‌کنند. افزایش میزان دی‌اکسیدکربن آب اقیانوس‌ها را اسیدی‌تر می‌کند، و این امر به نوبه خود برخی از جانداران صدف‌دار دریایی را وادار می‌کند که زره‌ محافظتی‌شان را تقویت کنند.

اما یک بررسی نشان داده است برخی از این جانداران صدف‌دار در هنگام وجود دی‌اکسیدکربن بیشتر راحت‌تر غلاف‌های‌شان را می‌‌سازند. بنابراین اثرات دی‌اکسیدکربن ممکن است میان حیوانات متفاوت کاملا فرق کند.

5- ویرانه‌های ویران‌شده

در سراسر جهان،‌ معابد، ساختمان‌های باستانی و سایر مصنوعات؛ به عنوان یادگارهای تمدن‌های گذشته وجود دارند، تا به حال آزمون‌های زمان را تاب آورده‌اند. اما اثرات فوری گرمایش جهانی ممکن است نهایتا آنها را ویران کند.

افزایش سطح دریاها و تحولات جوی شدیدتر بالقوه می‌تواند این مکان‌های جایگزین‌ناپذیر را تخریب کند. سیلاب‌های ناشی از گرمایش جهانی از پیش به یک محل با سابقه 600 ساله، سوکوتایی،‌ را که زمانی پایتخت پادشاهی تایی (تایلند باستانی)‌ بود، آسیب رسانده است.

6- بقای اصلح

در حالیکه گرمایش جهانی باعث شروع زودتر بهار می‌شود، پرنده‌ای که زودتر از تخم درآمده است، نه تنها کرم‌ها را نصیب خود می‌کند، بلکه همچنین ممکن است ژن‌هایش را به نسل بعدی هم منتقل کند.

از انجایی که گیاهان زودتر شکوفا می‌شوند، حیواناتی که منتظر می‌مانند تا زمان معمول مهاجرت‌شان شروع شود، بعید است این همه غذا را از دست بدهند و بروند. جانورانی که می‌توانند ساعت درونی زیستی‌شان را دوباره تنظیم کنند و آنها به جلو بکشند،‌ بخت بهتری برای تولید بچه‌هایی دارند که می‌توانند زنده بمانند و اطلاعات ژنتیکی‌شان را منتقل کنند، و به این ترتیب مشخصات ژنتیکی کل جمعیت آنها تغییر می‌کند.

7- آب‌رفتن گونه‌های جانوری

در حالیکه درجه حرارت افزایش می‌یابد، به نظر می‌رسد برخی از گونه‌های حیوانی در حال کوچک‌تر شدن هستند. به نظر می‌رسد این تغییر در مقیاس کل اجتماعات جانوری و نیز گونه‌های منفرد حیوانات در حال رخ دادن است.

گونه‌های کوچکتر در رقابت با گونه‌های برنده می‌شوند؛ به نظر می‌رسد حیوانات کم‌سن‌تری حضور دارند، و برخی از حیوانات برای سن خود کوچکتر هستند.

این پدیده در گونه‌های مختلف جانوری از ماهی گرفته تا گوسفند استرالیایی دیده شده است.

8- ماهواره‌ای پرسرعت‌تر

بالارفتن میزان دی‌اکسید کربن در جو زمین حتی اثراتی درفضا داشته است. هوا در بیرونی‌ترین لایه اتمسفر بسیار رقیق است، اما مولکول های هوا هنوز اصطکاکی ایجاد می‌کنند که سرعت ماهواره‌ها را کند می‌کند، و مهندسان را وامی‌دارد تا به طور دوره‌ای این ماهواره‌ها را به مدار مناسب‌شان باز گردانند.

اما در میزان دی‌اکسیدکربن در لایه بیرونی اتمسفر در حال افزایش است. هنگامی که مولکول‌های دی‌اکسید کربن در لایه‌های پایین‌تر هنگام برخورد با یکدیگر انرژی را به صورت حرارت آزاد می‌کنند، هوا گرمتر می‌شود، اما در بیرونی‌ترین لایه اتمسفر مولکول‌ای پراکنده به ندرت برخورد می‌کند، و انرژی خود را به صورت پرتوتابی آزاد می‌کند، و هوای اطراف‌شان را سرد می‌کند.

هنگامی که دی‌اکسیدکربن بیشتری در این لایه فوقانی اتمسفر وجود داشته باشد، این پدیده سرد شدن شدت می‌گیرد، و باعث می شود هوا به سمت پایین بیاید. بنابراین اتمسفر در این ناحیه رقیق‌تر می‌شود و اصطکاک کمتری بر ماهواره‌ها وارد می‌‌آورد.

9- کوه‌های سربرآورنده

گرچه یک کوهنورد معمولی متوجه نیست، ‌اما آلپ و سایر رشته‌ کوه‌های جهان در طول قرن گذشته دچار افزایش تدریجی ارتفاع شده‌اند که در نتیجه ذوب شدن یخچال‌های روی آنهاست. برای هزاران سال، وزن این یخچال‌ها روی سطح زمین فشار می‌آورده و باعث فرورفتن آن می‌شده است.

در حالیکه یخچال‌ها ذوب می‌شوند، این وزن آزاد می‌شود، و سطح زمین به تدریج به بالا باز می‌گردد. به علت اینکه گرمایش جهانی ذوب این یخچال‌ها را سرعت بخشیده است، این کوه‌ها با سرعت بیشتری بالا می‌آیند.

10- آتش‌سوزهای شدید جنگلی

گرمایش جهانی، علاوه برذوب کردن یخچال‌ها و ایجاد توفان‌های حاره‌ای شدیدتر، ایجاد آتش‌سوزهای جنگلی را هم در آمریکا افزوده است. در ایالات غربی امریکا، در طول چند دهه گذشته، آتش‌سوزی‌های جنگلی بیشتری رخ داده است، و مناطق وسیع‌تری را برای مدت طولانی‌‌تری سوزانده است.دانشمندان این آتش‌سوزی‌ها را درجه‌حرارت‌های بالاتر و ذوب زودرس یخ‌ها مرتبط می‌دانند.

هنگامی که بهار زودتر شروع شود و باعث ذوب زودتر یخ‌ها شود، مناطق جنگلی خشک‌تر می‌شوند و برای مدت طولانی‌تری به این حال باقی می‌مانند، و در نتیجه احتمال آتش‌سوزی‌ آنها افزایش می‌یابد.


همشهری انلاین

اثر گلخانه ای

وقتی نور خورشید به سطح زمین میرسد، بخشی از آن جذب می شود و زمین را گرم می کند و بیشتر بخش باقی مانده به سمت جو با طول موج بالاتری نسبت به نور خورشید بازتابش می شود که بخشی از این طول موجهای بلند توسط گازهای گلخانه ای در جو جذب می شوند. جذب انرژی این تشعشعات امواج، جو را گرم می کند. این گازهای گلخانه ای مثل آینه عمل کرده و مقداری از این انرژی گرمایی که باید به فضا میرفته را به زمین بر می گردانند. این برگردانده شدن انرژی گرمایی توسط جو "اثر گلخانه ای " نامیده می شود. هر چه غلظت گازهای گلخانه ای مانند دی اکسید کربن در اتمسفر بالاتر باشد، انرژی گرمای بیشتری به زمین منعکس می شود. نشر دی اکسید کربن به جو عمدتا توسط احتراق سوختهای فسیلی (نفت، گاز ، بنزین، کروزین و ...) در 50 سال گذشته به گونه اسف باری افزایش یافته است.

استفاده از فناوری های سبز برای کمک به کاهش گرمایش زمین

تا اوایل سده بیستم میلادی به‌دلیل پایین‌بودن تعداد کارخانه‌های آلاینده در جهان و استفاده از اسب و درشکه و استفاده بسیار کم یا ناچیز از سوخت‌های فسیلی و پایین بودن میزان جمعیت جهان نسبت به عصر حاضر، دمای هوا در شرایط متعادلی قرار داشت و وضعیت بارش در فصول پربارش سال مناسب بود و تغییرات جوی و اقلیمی و حوادث مخرب و مرگباری نظیر سونامی و زلزله کمتر از عصر حاضر در دنیا به‌وقوع می‌پیوست.

اما در سده بیستم اوضاع به گونه‌ای دیگر رقم خورد. افزایش کارخانه‌ها و از میان بردن فضای سبز جنگل‌ها به بهانه استفاده از چوب درختان برای کارخانه‌های کاغذ‌سازی و پرورش بی رویه دام ها ،‌ عدم اجماع جهانی بر سر رعایت مفاد پروتکل کیوتو، افزایش میزان صنایع آلاینده محیط‌زیست در سراسر جهان و عدم پایبندی آمریکا و تعداد دیگری از کشورهای صنعتی به کاهش میزان آلایندگی صنایع خود، همه و همه سبب بروز پدیده‌ای نوین به نام گرمایش جهانی شده است.البته طی دهه‌های اخیر دولت‌ها گام‌هایی در این زمینه برداشته و برای کم‌کردن تأثیر عوامل مخرب بر محیط‌زیست، قوانین جدیدی وضع کرده‌اند.

تمرکز فناوری اطلاعات سبز یا رایانش سبز بر استفاده از منابع رایانشی به شیوه‌هایی کارآمدتر است. فناوری اطلاعات سبز حوزه عمل خود را از تولیدکنندگان محصولات دوستدار محیط زیست شروع می‌کند و تا ترغیب واحدهای فناوری اطلاعات به انتخاب گزینه‌های دوستانه‌تری چون مجازی‌سازی، مدیریت انرژی مصرفی و بازیافت ضایعات ادامه می‌دهد. اخیرا برخی از دولت‌ها نیز قوانینی برای زدن مهر سبز به مراکز داده وضع کرده‌اند. معیارهای اصلی این قوانین عبارت‌اند از: به‌کارگیری موادی که منجر به تولید کمتر گازهای گلخانه‌ای ‌شود، بازیافت بیشتر، استفاده از انرژی‌های جایگزین مانند باد و خورشید و دیگر فناوری‌های سبز.

تمرکز بر فناوری اطلاعات سبز منجر به معرفی ایده‌های جدیدی در مورد فناوری و شیوه‌های استفاده از آن در فعالیت‌های روزمره‌ می‌شود که عمدتا مربوط به کاهش ضایعات و هزینه‌های آن است. اصول اساسی این معادله را می‌توان به قرار زیر خلاصه کرد:

1 - کاهش مصرف انرژی یا سوخت به معنی استفاده از کامپیوترها و تجهیزات کم‌مصرف‌تر، به‌کارگیری سرورهای کمتر اما کارآمدتر و استفاده از منابع انرژی دوستدار محیط‌زیست.

2 - کاهش دوباره‌کاری. دوباره‌کاری به کاغذبازی و ایجاد و گردش داده‌های بیشتری منجر می‌شود. تنها با خلاصه و مفید کردن فرایندها می‌توان ضایعات را کمتر و بهره‌وری را بیشتر کرد.

3 - بازیافت. برای مثال بسیاری از تولیدکنندگان تونر چاپگر برنامه‌های خوبی برای بازیافت تونر اجرا کرده‌اند و گاهی حتی هزینه پست را هم می‌پردازند. شرکت‌هایی هم هستند که سخت‌افزارهای مستعمل کامپیوتر را بازیافت می‌کنند.

4 - بیشینه‌سازی استفاده از سرور و مجازی‌سازی یکی از اصلی‌ترین فناوری‌های این رده است. مجازی‌سازی امکان تجزیه یک سرور بزرگ و قدرتمند را به چندین سرور مجازی کوچک‌تر فراهم می‌کند.

وقتی بحث بر سر فناوری اطلاعات سبز است، برای کاهش ضربه به محیط‌زیست 2راهبرد اصلی مطرح می‌شود:

ابتدا حذف و سپس جایگزینی؛ راهبرد اول ناظر به حذف یک وظیفه، کارکرد یا فرایند برای کاهش اثر مخرب آن است. درصورتی که این راهبرد امکان‌پذیر نباشد، جایگزینی آن با مشابه کم‌اثرتر دیگر گزینه قابل طرح است.

به منظور آشنایی با تعدادی از فناوری‌های جدید دوستدار محیط‌زیست و جایگزین لوازم و دستگاه‌های پرمصرف‌تر به بررسی تعدادی از آنها می‌پردازیم.

مانیتور دوستدار محیط‌زیست

مانیتور سامسونگ با کنتراست دینامیک 50000:1 که بالاترین میزان کنتراست در میان مانیتورهای موجود است، عرضه می‌شود. دستیابی به چنین نسبت کنتراستی به کمک تنظیم خودکار میزان نور صفحه نسبت به نوع تصویر مورد نمایش امکان‌پذیر شده است. این مانیتور 22اینچ از امکانات خاص دیگری همچون رزولوشن‌پلاس بهره می‌برد که به کاربر اجازه می‌دهد رزولوشن صفحه را تا 1920× 1200 بالا ببرد.

قاب شیشه مانند این مانیتور، تلفیقی زیبا و متمایز از رنگ‌های مشکی و قرمز است. استفاده از فناوری تزریق دوگانه سبب شده این طراحی بدون استفاده از رنگ‌های اسپری که دارای ترکیبات فرار مضر برای سلامت هستند انجام شود. همچنین به سبب استفاده از مواد برگشت‌پذیر به طبیعت، این محصول در رده محصولات ( Eco Friendly) سازگار با محیط‌زیست قرار می‌گیرد. این دستگاه از نظر پایین بودن مصرف برق نیز مقرون به صرفه‌تر از سایر محصولات بازار است به‌طوری که در زمان استند بای تنها 0/3وات برق مصرف می‌کند.

تلفن همراه دوستدار محیط‌زیست

یک شرکت تولیدکننده تجهیزات ورزشی، تلفن همراه دوستدار محیط‌زیستی را با گرایش به ورزش در موبایل توسعه داده است. شرکت پوما نخستین تلفن همراه خود را با همکاری شرکت ساژم وایرلس تولید کرده است.

در این خصوص رئیس پوما گفت: هدف ما از عرضه این تلفن همراه وارد کردن ارزش‌های ورزشی در سبک زندگی و فناوری‌های روز است.

این تلفن همراه که پوما‌فون نام دارد، یک تلفن همراه کاملا لمسی 2/8 اینچی است که برخلاف گوشی‌های تلفن همراه معمولی که شارژ باتری خود را از برق تامین می‌کنند، انرژی خود را از طریق یک پانل کوچک فتوولتائیک به دست می‌آورد به‌طوری که سراسر صفحه پشت این تلفن همراه یک پانل فتوولتائیک است که می‌تواند شارژ باتری را تضمین کند.

پوما‌فون مجهز به گزینه‌های ورود مستقیم به شبکه‌های اجتماعی و یک ردیاب جی.پی.اس است. این ردیاب جی.‌پی.‌اس با نرم‌افزارهایی که یک سری از فعالیت‌های ورزشی متفاوت را اندازه‌گیری می‌کنند، ارتباط برقرار می‌کند. با یک کلیک ساده، کاربر می‌تواند از طریق اتصالات Umts/Hsdpa وارد دنیای اینترنت شود.

فلش‌های کاغذی دوستدار محیط‌زیست

اما شاید عجیب‌ترین خبر مربوط به فناوری‌های دوستدار محیط‌زیست خبری باشد درباره ساخت فلش مموری‌های کاغذی.بنابر اخبار انتشار یافته، به تازگی نمونه‌ای از حافظه‌های متحرک با استفاده از کاغذ روزنامه باطله ساخته شده است که البته از حیث کارایی هیچ تفاوتی با مدل‌های پرزرق و برق فعلی ندارد. البته در نگاه نخست این فناوری دوستدار محیط‌زیست شباهت چندانی به حافظه متحرک ندارد، اما با بازکردن آن طرح اصلی حافظه متحرک پدیدار می‌شود. این حافظه جدید از 512مگابایت تا 16گیگابایت اطلاعات را در خود ذخیره می‌کند که در نوع خود جالب توجه است. با این حال متمایزترین بخش ارائه این فناوری جدید استفاده از کاغذ دورریز در ساخت آن است.

منبع : همشهری

تخریب منطقه آمازون و تشدید گرمایش جهانی

تخریب آمازون کم کم ما را به درون یک چرخه خطرناک خواهد برد.

تخریب آمازون منبع اصلی گازهای گلخانه ای این منطقه است و به گرمایش جهانی در برزیل کمک می کند.

گرمایش جهانی، جنگل را به محیط زیستی خشک تر تبدیل می کند، که آنوقت نسبت به آتش و تخریب آسیب پذیرتر است، بنابراین کم کم این تخریب تشدید و تسریع می شود.

موقعیت جنگل آمازون


جنگل آمازون که به سرعت در حال نابودی است و به "ریه های زمین" شهرت دارد جواهر طبیعت است و برای حفظ توازن آب و هوای جهان، حیاتی می باشد.

منطقه آمازون که مساحتی برابر با ۷٫۵ میلیون متر مربع دارد شامل بزرگترین جنگل بارانی و حوزه ی رودخانه دنیا می باشد.این منطقه وسیع پائین خط استوا و در ۸ کشور از جمله، برزیل، پرو، اکوادور، کلمبیا، ونزوئلا، گینه، سورینام و بولیوی و همچنین گینه فرانسه، یک قلمرو خارج از فرانسه، گسترده شده است.

بزرگترین بخش این جنگل بارانی، یعنی %۶۰ از آن در برزیل قرار داشته و نیمی از کشور پوشیده از جنگل است و پس از آن %۱۳ در پرو قرار دارد.
نام منطقه "آمازون" یا "آمازونیا" از نام رودخانه آمازون گرفته شده که طولانی ترین رود جهان است و طول آن ۷ هزار کیلومتر میباشد. سرچشمه رودخانه در ارتفاع ۵ هزار متری در رشته کوهای آند پرو است و از آنجا به طرف شرق رفته و نهایتاً به اقیانوس اطلس میریزد.

نقش جنگل های آمازون در تنظیم آب و هوای کره ی زمین

جنگل های مرطوب پهن برگ آمازون با زندگی گیاهی شان نقشی اساسی در حفظ اکوسفر سیاره مان بازی میکنند وهر ساله بیش از %۲۰ از اکسیژن موجود در دنیا را تولید نموده و ۱٫۵ میلیارد تن دی اکسید کربن را از اتمسفر جذب میکنند.

این ها بالاترین منابع جذب دی اکسید کربن هستند و تنظیم کنندۀ حرارت، میزان بارندگی، باد و خصوصیات آب و هوایی مناطق آب و هوایی هستند. و اگر آمازون نابود شود، ما دیگر ریه نداریم، ما دیگر کبد نداریم، ما دیگر قلب نخواهیم داشت. ما % ۲۰ از آب شیرین قابل دسترس در سطح این سیاره را در آمازون داریم.

عوامل ایجاد جنگل زدایی

از سال ۱۹۷۰ برزیل تقریباً ۶۰۰ هزار کیلومتر مربع از جنگل ها را از دست داده که مساحتی بزرگتر از مجموع اسپانیا و پرتغال است. و در ۱۰ سال گذشته، سالانه میانگین ۲٫۸ میلیون هکتار یا % ۰٫۴۸ از آن از بین میرود.

دلیل اصلی این جنگل زدایی پاکسازی زمین ها برای پرورش دام و کشت علوفه برای دام هاست. دانشمندان اخطار نموده اند که اگر تخریب جنگلهای بارانی در اینجا و در سراسر کره زمین با همین روند ادامه پیدا کند، نهایتا همه جنگل ها تا آخر قرن ناپدید خواهند شد. گرمایش جهانی، آتش سوزی های ایجاد شده توسط انسان و جنگل زدایی را افزایش می دهد؛ این سه با هم می تواند منجر به گسترش زیاد دشت های گرمسیری یا بیابان در آمازون شود. شاید از یک سوم تا % ۵۰ از منطقه جنگلی بتواند نوعی دشت بی درخت یا چمن زار شود.

اهمیت جنگل آمازون

حفظ آمازون برای حفظ گوناگونی زیستی زمین ضروری است. این منطقه زیستگاه یک دهم همه گونه های جانوری و گیاهی شناخته شده در روی سیاره است. دانشمندان تخمین می زنند که آمازون دارای۴۰ هزار گونه گیاهی، ۴۲۷ نوع پستاندار، ۱۲۹۴ نوع پرنده، ۳۷۸ نوع خزنده، ۴۲۷ گونه دوزیست و ۳ هزار نوع ماهی است.

ما % ۳۰ از تنوع زیستی سیاره را در عرض ۴۰ سال از دست داده ایم و در مناطق استوایی، در تنوع زیستی % ۶۰ کاهش داشته ایم و این نباید ادامه یابد. اگر چنین شود، دیگر چیزی برای خوردن نداریم و نمی توانیم سوخت لازم برای اقتصادمان را تأمین کنیم.

احتمالاً دوبرابر تعداد گونه هائی که در مناطق استوائی وجود دارند در مناطق معتدل وجود دارد و آنها زیاد شناخته شده نیستند. بنابراین در آمازون احتمالاً دانشمندان ۱۹ گونه از ۲۰ گونه را هرگز ندیده اند و هرگز به آن نامی نداده اند.

بخاطر خشکی طولانی و عقب نشینی یخ ها در رشته کوه های آند خشکسالی شدید در آمازون بیشتر از قبل رخ میدهد. بعد از خشکسالی "یکبار در قرن" سال ۲۰۰۵ خشکسالی های گسترده تری بیش از ۷ میلیون کیلومتر مربع از منطقه را در سال ۲۰۱۰ ویران نمود و یکی از مهمترین رودخانه های آمازون به کمترین میزان آب خود در ۴۰ سال اخیر رسید. دانشمندان دانشگاه لیدز و شفیلد در بریتانیا و انستیتوی تحقیقات زیست محیطی آمازون در برزیل (آی پی اِی ام)، میگویند، خشکسالی سال ۲۰۱۰ در کوتاه مدت، آمازون را به یک تولید کننده دی اکسید کربن در مقایسه با نقش معمول آن بعنوان جذب کننده اصلی کربن روی سیاره تبدیل خواهد نمود. محققان تخمین میزنند که در سال های آینده که میلیون ها درخت در حوزه آمازون از بین خواهند رفت، پنج میلیارد تن دی اکسید کربن در اتمسفر آزاد خواهد شد و ۳ میلیارد تن از دی اکسید کربن از هوا جذب نمی شود چون رشد تقلیل یافته درختان گیاهان منطقه را کاهش خواهد داد.

برای درک این موضوع که بطور معمول آمازون ۸ میلیارد تن دی اکسید کربن را جذب میکند، این مطلب را در نظر داشته باشید که آمریکا در سال ۲۰۰۹، پنج و چهار دهم میلیارد تن دی اکسید کربن را تنها از سوخت های فسیلی ایجاد کرد.

تغییر الگوی رطوبت آمازون و تاثیر آن بر گرمایش جهانی

اکثر پیش بینی های گرمایش جهانی آشکارا، دماهای بالاتر را در آمازون نشان می دهند و برخی از پیش بینی ها روندی به سمت آب و هوای خشک تر، با بارانی کم تر در آمازون را نشان می دهند. تغییرات آب و هوایی یا تغییرات در الگوهای چرخه رطوبت آمازون، بر روی جنوب برزیل تاثیر می گذارد. اکثر خشکسالی هایی که در سال گذشته در قسمت جنوبی برزیل ثبت کرده ایم با فقدان رطوبتی که از آمازون می آید همراه شده است.

کربن سیاه یا دوده، عامل قوی گازهای گلخانه ای است که به ذوب شدن لایه های یخ و یخچال های طبیعی شتاب می دهد و ناشی از سوخت ناقص سوخت های فسیلی و پاکسازی جنگل ها در اثر آتش سوزی است. برآورد شده است که عامل گرمایش جهانی ِ دوده یا کربن سیاه نسبت به دی اکسید کربن طی یک دوره ۲۰ ساله، بیش از ۴۷۰۰ برابر، اثر گرمایی دارد.

کلمبیا بخاطر جنگل هایش که حدود 60 درصد از کشور را پوشانده است، معروف است. 40 درصد از این پوشش جنگلی، جنگل بارانی آمازون است. این نواحی سبز باشکوه، مقادیر انبوهی از اکسیژن تازه را آزاد می کنند و مانند ریه های زمین عمل میکنند. آن جنگل ها همچنین خانه ای برای تنوع زیستی بسیار غنی است که 10 درصد از کل گونه های دنیا در کلمبیا یافت شده است.

اما، از اوایل دهۀ 1980، جنگل زدایی جنگل بارانی آمازون به یک مساله جدی در آمریکای جنوبی تبدیل شده زیرا هر ساله ده ها میلیون هکتار از آن عمدتا برای ایجاد زمین چرای دام یا مزرعه برای تولید غذای دام از بین می رود. چنین جنگل زدایی ای سبب از بین رفتن بخش عظیمی از زیستگاه حیات وحش، گسترش فرسایش خاک، و تغییر الگوهای آب و هوایی زمین شده است. بعلاوه، سوزاندن جنگل بارانی منبع اصلیِ انتشار گازهای گلخانه ای و در نتیجه گسترش دوده برای یخچال های طبیعی در قارۀ قطب جنوب است که بطور عظیمی سرعتِ آب شدن شان را شدت می بخشد. متاسفانه، این فعالیت های انسانی بشدت مخرب، تغییر آب و هوای جهانی را تسریع بخشیده است.

ما شاهد سوختن زیست توده ها در آمازون هستیم. در واقع این اتفاق در ساوانای برزیل و در مرز بین ساوانا و جنگل آمازون در حال رخ دادن است و آن واقعاً به گسترش محصولات درآمد زا و مزارع پرورش گاو مربوط است.

کربن سیاه چگونه می تواند به قطب جنوب منتقل شود؟ مسیر طولانی ای به نظر می آید.

اما اکنون می دانیم که فعالیت گردبادها میتواند این مواد را ظرف مدت کوتاهی طی حدود یک هفته از نواحی اصلی احتراق زیست توده ها به جنوب و سپس اغلب به شمالی ترین نقطه قطب جنوب منتقل کند، یعنی به شبه جزیره ی قطب جنوب.

غرب قطب جنوب، سریع ترین مکان روی زمین است که درحال گرمایش می باشد. ذوب شدن در آنجا در حد هشدار دهنده ای در حال وقوع است و آنها چیزهای زیادی را کشف می کنند که محققین را شگفت زده میکند مبنی بر اینکه کربن سیاه، در مقادیر وسیع در آنجا نیز وجود دارد.

یک تحقیق که در سال ۲۰۰۹ توسط دانشگاه تورنتو، در کانادا و انستیتوی کانادائی تحقیقات پیشرفته انجام شد پیش بینی میکند که اگر صفحات یخی غرب قطب جنوب از بین بروند، سطح آب اقیانوس ها ۶ تا ۷ متر بالا می آید. چنین واقعه ویرانگری به معنی زیر آب رفتن بسیاری از شهرهای ساحلی در آمریکا است.

دامداری ها، مسبب ایجاد گرمایش جهانی

در سال ۲۰۰۵، برزیل تقریباً ۲۰۷ میلیون راس گاو داشت که بعد از جمعیت گاوهای هند بالاترین رقم تعداد گاوها را دارد. گرین پیس (صلح سبز) برزیل در سال ۲۰۰۹ برآورد کرد که صنایع دام پروری مسئول %۸۰ از جنگل زدائی ها در منطقه آمازون هستند. بخش دام پروری تا کنون هنوز هم بزرگترین مصرف کنندۀ زمین است.

تولید فرآورده های دامی مسئول استفاده از ۷۰ درصد از تمام زمین های کشاورزی و ۳۰ درصد از خشکی دنیا است و ۷۰ درصد از زمین های جنگلی سابق در آمازون، اکنون بخاطر چراگاه گاوها اشغال شده و محصولات برای تغذیۀ حیوانات بخش بزرگی از قسمت باقی مانده را اشغال کرده است.

دوره ای در دهۀ ۱۹۸۰وجود داشت که در آن زمان برزیل بدهی خارجی بزرگی داشت، چیزی مانند ۱۲۰ میلیارد دلار در آن زمان بدهکار بود و یکی از روشهایی که آنها تصمیم گرفتند تا آن را بپردازند و بدهی را به صفر برسانند، از طریق تبدیل ناحیۀ بزرگی از زمین جنگل به چراگاه بود. این زمانی است که کل مشکل آغاز گردید، اما هنوزهم ادامه دارد. گزارش مهم "سایه بلند احشام" در سال ۲۰۰۶ که توسط سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد منتشر شد نشان میدهد که پرورش دام منبع شماره یک متان ایجاد شده توسط فعالیت انسان در جهان است که مسئول %۳۷ از گازهای گلخانه ای است. برزیل یک تولید کننده بسیار کوچکی از گازهای گلخانه ای است. بنابراین برزیل فقط یک درصد از آلاینده های جهان را دارد. اگر آمازون را به حساب نیاوریم برزیل در لیست سقوط می کند و چهارمین تولید کننده جهان می شود.

آلاینده های ایجاد شده از طریق جنگل زدایی، سه برابر بیشتر از باقی همه آلاینده ها برزیل است. این وضعیت در واقع بزرگترین مشکل زیست محیطی است که برزیل با آن روبرو است و باید به آن پرداخته شود، نه تنها بخاطر مشکلات زیست محیطی بلکه بخاطر ۲۰ میلیون برزیلی که در آمازون زندگی می کنند و اگر اقداماتی صورت نگیرد، آنها قادر نخواهند بود در این ناحیه بمانند.

اهمیت نجات ریه های زمین

نجات جنگل های استوایی جهان، ریه های زمین، یکی از مهمترین اولویت ها است. زیرا هنگامی که جنگل های بارانی استوایی نابود شوند، عوارض جانبی وحشتناکی پدید می آیند.

موضوع، تنها تغییرات دائمی دمای جهان، بارندگی و الگوهای آب و هوایی نیست که جنگل ها آن را تنظیم می کنند. موضوع تنها میلیون ها نفری نیستند که ممکن است معیشت خود را که متکی به این جنگل ها است از دست بدهند.

خود جنگل های استوایی معمولاً محافظین ما هستند، اما با گرم تر شدن آب و هوا، آنها به جای جذب دی اکسید کربن برای حفاظت از آب و هوای سیاره، دی اکسید کربن به هوا منتشر می کنند. اگر آب و هوا گرم تر شود، جنگل های استوایی به ما کمک نخواهد کرد بلکه به جای آن، مشکل گرمایش جهانی را وخیم تر خواهند کرد.

صنعت دام را متوقف کنید- این موثر ترین راه برای توقف گرمایش جهانی و احیای سیاره ی ما خواهد بود. این کار جنگل های گرانبهای ما را نجات خواهد داد.

چطور باید به صنایع دامداری پایان دهیم؟

جواب روشن به این سوال رژیم وگان ارگانیک است. اگر مردم دنیا شیوه زندگی بدون محصولات حیوانی را انتخاب کنند،

فعالیت های مخرب این صنعت سریعاً پایان می یابد و درختان و حیوانات حفظ خواهند شد.

چنین تغییر شریفی توسط بشریت اثرات مفید و خنک کننده ای را با کاهش چشمگیر تولید متان و دیگر گازهای گلخانه ای خطرناک ایجاد خواهد نمود و متعاقب آن سیاره مان حفظ می گردد.

منبع :www.phce.org