تلاش برای حفظ اکسیژن

مقابله با گازهای گلخانه ای همواره یکی از مهمترین برنامه ها در اغلب کشورهای جهان بوده و هست اما در حال حاضر دانشمندان برای از بین بردن دی اکسیدکربن از ایده جدیدی استفاده کرده اند. آنها قصد دارند که از جلبک های دریایی برای از بین بردن این گاز گلخانه ای استفاده کنند.

دانشمندانی از سراسر جهان، چندی پیش پروژه تحقیقات خود را در آب های اطراف قطب جنوب واقع بر مدار 50 درجه جغرافیای نیمکره جنوبی، در فاصله 2200 کیلومتری کیپ تاون آغاز کردند. این پژوهشگران مقداری محلول اسید سولفات آهن در درون آب اطراف پروانه موتور کشتی خود وارد کردند. بدین ترتیب یخ شکن 12 هزارتن با هر چرخش پروانه موتور خود این کود شیمیایی را در آب اقیانوس پخش کرد. آنان 7 تن کود شیمیایی را در 150 کیلومتر مربع پخش کردند و بعد جلبک ها شروع به رشد کردند. در این منطقه مشاهده شد که آب دریا به رنگ سبز درآمد و شمار جانوران نیز در آن رو به افزایش گذاشت.

کود شیمیایی سولفات آهن باعث شد رشد جلبک های دریایی جهش چشمگیری پیدا کند. طی یک هفته رشد جلبک ها دو برابر و در سه هفته پوشش جلبک این منطقه پنج برابر شد. پژوهشگران زمین اقیانوس را با استفاده از کود شیمیایی تقویت کرده و امکان رشد سریع تر جلبک ها را فراهم آوردند. به این ترتیب زمانی که جلبک ها رشد کرده و به سطح آب می رسند گاز دی اکسید کربن هوا را جذب می کند. با رشد پلانکتون ها یا گیاهان تک سلولی درون اقیانوس نیز گاز دی اکسیدکربن که محلول در آب است، مورد مصرف قرار می گیرد و این مقدار دوباره از طریق جو زمین جایگزین می شود.

به این ترتیب تا 15 درصد میزان گاز دی اکسیدکربن را می توان از طریق مصرف کود شیمیایی در منطقه وسیعی از کف اقیانوس کاهش داد.

گیاهان دی اکسیدکربن محیط خود را جذب می کنند و سپس زمانی که پژمرده شده، به اعماق دریا سقوط کرده و از میان می روند، دی اکسیدکربن را به طور دائم در خود نگاه می دارند. رشد جلبک ها توده جانوران کوچک را به خود جلب می کند و آنها به نوبه خود توجه حیوانات دریایی بزرگ تری را برمی انگیزند.

اما استفاده از کود شیمیایی در اعماق اقیانوس ها مضر هم هست. کود سولفات آهن در واقع شکل انجمادیافته محلول های رقیق اسیدی است که ریختن آنها در دریای شمال آلمان طی سالهای دهه 80 با مخالفت های شدید سازمان های طرفدار حفظ محیط زیست رو به رو شد.

به علاوه منتقدان به این اشاره می کنند هنگامی که بخش بزرگتری از جلبک ها تولید شود، غذای پلانکتون ها می شوند که در مدت نه چندان طولانی با نابودشدن پیکر آنها یا ازطریق تنفس و دفع مواد، دی اکسیدکربن بار دیگر وارد جو زمین می شود. با این حال تصمیم گیری درباره استفاده از این فناوری به این زودی ها امکان پذیر نیست، زیرا تجزیه و تحلیل و جمع بندی نتایج بدست آمده از آزمایش ها انجام گرفته، دو تا سه سال به طول خواهند انجامید.

روزنامه کیهان ( www.kayhannews.ir )