تعاریف مرتعداری (Range management

مرتعداری دانشی است در طرح و هدایت مصارف مرتع جهت تداوم تولید حداکثر علوفه و محصولات دامی که در شرایط محیطی معینی امکان پذیر است. مشروط بر آنکه به حفظ و اصلاح سایر منابع طبیعی شامل آب و خاک و حیات وحش کوچکترین خللی وارد نیاید. (شیدائی ، فرهنگ مرتع مرتعداری-1375)

مرتعداری عبارتست از اداره ی یک منبع قابل تجدید به منظور دستیابی به ترکیب بهینه ای از تولیداتی نظیر تولید محصولات دامی، تولید گیاهان دارویی، ایجاد مناطق تفرجی، تولید گیاهان صنعتی، حفاظت خاک، حیات وحش و شکار و … ( مصداقی، منصور، 1374، مرتعداری ایران. ص 10).

مرتعداری عبارت است از نظام اداره ی زمین در چهارچوب مشخصه های دانشی تحت عنوان علم مرتع.(هدی - 1975،کتاب مدیریت مراتع)

مرتعداری علم و هنری برای ایجاد تناسب بین استفاده های حاصل از مرتع که مورد توجه و نیاز جامعه است از طریق اداره ی اکوسیستم مرتع. (استودارت، اسمیت و باکس- 1975، کتاب مدیرت مرتع)

مرتعداری را علم و هنر برنامه ریزی و مدیریت مرتع به منظور بدست آوردن حداکثر محصول دامی با حفظ دوام منابع طبیعی می دانند.( والنتین ،1971)

مرتعداری را تجزیه و تحلیل و به کارگیری اطلاعات مربوط به ساختمان و اعمال اکوسیستم مرتعی تعریف می کنند. (کوک 1983)

مرتعداری عبارتست از اداره‌ی اکوسیستم مرتع به منظور بدست آوردن استفاده ی بهینه از منابع و تولیدات و سرویسهای آن با تاکید بر حفاظت آب و خاک و سرانجام محیط زیست (مقدم، محمدرضا، 1377، مرتع و مرتعداری).

مرتعداری را علم نگهداری و بهره برداری از مراتع به گونه‌ای که جامعه ی گیاهی به نحو مطلوب حفظ شود و به سایر منابع چون آب، خاک و غیره زیانی وارد نشود، می‌دانند(پازوکی،منوچهرع 1380، مرتع، ص 5).

مدیریت مرتع مشتمل بر اداره کردن و اعمال نظر در جهت دستیابی به نتایج مطلوب در رابطه با حیوان، گیاه، زمین یا درآمدهای اقتصادی می‌باشد (کوچکی، عوض، 1372، مدیریت چرا در مراتع، ص 1).

همانگونه که مشاهده می‌شود در ابتدائی ترین مفاهیم مربوط به مرتع و مرتعداری اتفاق نظر وجود ندارد، ورود به بحثهای جدی تر در خصوص مرتع و خصوصا تحقیقات مرتع، پذیرش تعریفی مناسب و مستند به دلایل علمی را ضروری می‌سازد.

جهت درکی جامع توجه به اشتراکات بین تعاریف می‌تواند راهگشا باشد،  اداره و مدیریت عرصه مراتع به منظور نوعی استفاده از این اراضی در اکثر تعاریف ارائه شده در خصوص مرتعداری مستتر است، در خصوص نوع استفاده اتفاق نظر وجود ندارد، شیدائی (1375) تولید حداکثر علوفه و محصولات دامی و والنتین دستیابی به حداکثر محصولات دامی 1971 را هدف اصلی می داند، مصداقی، 1374 دستیابی به اهدافی چندمنظوره، استودارت  و همکاران تمام  توجهات  و نیازهای جامعه از مرتع و مقدم 1377، استفاده بهینه از منابع و تولیدات و سرویسهای مرتع را از اهداف این فعالیت برشمرده اند.

در مجموع می‌توان گفت بر اساس مجموع نظرات ارائه شده "مرتعداری علم اداره پایدار اکوسیستم های مرتعی به منظور تامین انتظارات جامعه" از این اراضی است، از گذشته‌ای دور نیازهای جامعه صرفا در محدوده تولید حداکثری علوفه و گوشت معنی می‌یافت، امروزه شاید تلفیقی از گزینه اول و انتظارات دیگر نظیر مدنظر باشد و بلطبع در آینده بر حسب نیاز جامعه توجهات و انتظارات جدیدی مطرح خواهد بود.

ذکر این نکته ضروریست اداره یک اکوسیستم به عنوان مرتع مبنای تعریف است (و بباید باشد)، نه نوع کاربری، ممکن است مرتعی بصورت چراگاه اداره شود و یا در جهت پرورش زنبور عسل و مرتعی به عنوان زیستگاه حیات وحش، مدیریت در تمام موارد ذکر شده نیازمند شناخت درستی از اکوسیستم مرتعی و مدیریت متناسب با نوع کاربری است.