نازک شدن قطریخ های قطب شمال

میزان نازک شدن  قطریخ های قطب شمال،  چهار برابر سریعتر از محاسبات مدلها

چرا مدل های تخمین آب و هوا  کاهش میزان یخ  در قطب شمال  را نادیده گرفتند؟ آیا آب و هوایی بوده است.

در دهه های اخیر، یخ های دریا قطب شمال دچار یک کاهش چشمگیر شده است که بیش از پیش بینی های مدلهای آب و هوایی است.

محققان CNRS، دانشگاه ژوزف فوریه و موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT)  در مورد کاهش غیر منتظره مقدار یخ  که در حال حاضر رخ داده اینگونه  توضیح داده اند که میزان نازک شدن  قطریخ های قطب شمال، در واقع در حدود چهار برابر سریعتر از محاسبات مدلهای آب و هوایی بوده است. این خطای مدل به دلیل در نظر نگرفتن رانش قطعات یخ است که از تنگه Fram به سمت جنوب  حوضه قطب شمال در حال حرکتند. هنگامی که این مکانیسم را در نظر بگیریم  و این مشاهدات را  در مدل های جدید شبیه سازی قرار دهیم، به این نتیجه می رسیم که در تابستان پایان قرن دریا ی قطب شمال بدون یخ خواهد بود.

نتایج این کار در مجله تحقیقات ژئوفیزیک در تاریخ 29 سپتامبر 2011 منتشر شده است.

از سال 1980 قطب شمال هر ده سال حدود 10  درصد از لایه یخ دائمی خود را  از دست می دهد. ذوب شدن ارتفاع یخ های  دریای قطبی به اوج خود رسیده : در اواسط سپتامبر 2007، مساحت یخهای قطبی به حد بی سابقه ای کم شد و به 4.14 میلیون کیلومتر مربع رسید و مجددا در سپتامبر 2011 با کاهش مساحت تا  (4.34 میلیون km2) روبرو شده ایم. IPCC [i] کاهش میزان یخ های دریای قطب شمال  را ناشی از گرمایش جهانی می دانند. آنها پیش بینی می کنند که یخ در تابستان پایان این قرن ناپدید خواهد شد. هنگامی که مشاهدات ماهواره ای  را با تصاویر ماهواره ای 30 سال پیش مقایسه  می کنیم  در می یابیم که این مدلهای تخمین آب و هوا خیلی خوش بینانه وضعیت را  تفسیر و پیش بینی کرده بودند.

در طول دوره 1979-2008یخ های قطب شمال نسبت به پیش بینی مدلهای شبیه سازی آب و هوا به طور متوسط ​​چهار برابر سریع تر نازک  شده اند.  با بررسی مشاهدات واقعی  در می یابیم که  با این مدل آب و هوایی و با استفاده از متغیرهای جهانی ، مانند میانگین دمای جهانی   نمی توان درک درستی از وضعیت آب و هوای جهانی ارائه داد . باید متغیرها را تغییر داد مثلا به جای میانگین دمای جهانی   باید میانگین دمای "منطقه ای" را محاسبه کرد.

برای توضیح این اختلاف یک تیم  دانشگاهی  و آزمایشگاهی از فرانسه و آمریکا[ii] به بررسی این پدیده پرداختند. علت  را در ارائه اطلاعات نادرست از رفتار مکانیکی یخ  و رانش  یخ دریا در مدل دانسته اند.

 برای نشان دادن این امر، محققان مکانیسم رانش یخ دریا را با توجه به وضعیت فیزیکی آن (به ضخامت و غلظت) بررسی، و سپس  به تجزیه و تحلیل پیش بینی های مدل در ترکیب با داده های موجود نمودند. در سال 2009 ، این دانشمندان نشان دادند که یک حرکت قابل توجهی از رانش یخ در دهه های اخیر وجود داشته است. رانش سریع به علت نازک شدن و شکنندگی سریع یخها بوده است. هم اکنون دریای یخ  به قطعات نازک تر و شکننده تر تبدیل شده است. از آنجا که راحت تر می شکند ، تحرک آن  نیزافزایش می یابد، این قطعات پس ازعبور از اقیانوس منجمد شمالی از طریق تنگه Fram بین گرینلند و مجمع الجزایر اسوالبارد، ذوب می شوند.

 این مکانیزمی است که  موجب تشدید کاهش یخ های دریا قطب شمال در  حال حاضر شده است.

منبع :

PCC - Intergovernmental Panel on Climate Change

The IPCC assesses the scientific, technical and socio-economic information
relevant for the understanding of the risk of human-induced climate change.

ScienceDaily- 6 October 2011

Sea ice Extent- Jul 2011

September 2009-March 2010

Sea ice concertration  percent