زندگی دلفین ها در زیر آب

مطالعه اکولوژی پراکنشی پستاندارن دریایی مستقیما به منبع غذایی آنها مربوط می شود .پستانداران دریایی نیز مانند سایر جانوران باید جهت زندگی و تولید مثل غذای کافی و معینی پیدا کنند بدین جهت دلفین های بینی بطری مجبورند تحرک زیادی را انجام داده و منابع غذایی پراکنده ای را سر هم کنند مانند دسته ای از ماهیان که جهت زنده ماندن خورده می شوند. جهت اضافه کردن سایر ابعاد به موضوع : طعمه دلفین های بینی بطری معمولا در مناطق عمیق قرار دارد نه در سطح دریا ، در نتیجه برای دانشمندان بسیار مشکل شده که با دقت و درستی تعیین کنند که آنها چه می خورند. البته دلفین های بینی بطری معمولا برای بدس آوردن غذا نیازی به غواصی عمیق ندارند. 

امروزه دانشمندان برای اینکه در مورد رفتار غواصی و اکولوژی کاوشگری دلفین های بینی بطری وحشی بدانند از تکنولوژی های صنعتی دولتی نظیر ماهواره ثبت کننده مسافت عمقی(Satellite-Link Time Records) و... استفاده می کنند .در تحقیق اخیر از این ابزار ها جهت یافت دلفین های دور از ساحل که مرتبا در زیر 500 متر (در حدود1,640 فوت) و گاهی اوقات به عمق های 1000 متر و 900 متر (3,280 تا 2,950 فوت ) غواصی می کنند استفاده شده است. هرچند که آنها قادر به شنا در برخی اعماق هستند .ولی تحت شرایط آزمایشی عمیق ترین غواصی یک دلفین به صورت متوالی 547 متر (1/795 Ft) می باشد.(Ridgway , 1990) دلفین های بینی بطری تطابق بسیار خوبی با فشار بالا که در عمق های زیاد با آن مواجه هستند پیدا کرده اند.دانشمندان معتقدند که در عمق های حدود 70 متر (230 فوت) آلوئل های شش ها و برانش های تنفسی دلفین کاملا از کار می افتند و درنتیجه از انتشار نیتروژن به درون خون جلوگیری به عمل می آید ، در این حالت دلفین ها از اثرات آلودگی نیتروژن و شرایط بالقوه مهلکی که The Bends یا Decompression Sickness نامیده می شود رهایی پیدا می کنند .(بیرون آمدن حباب های گاز از بافت های بدن و اختلال در گردش خون).

ضربان قلب دلفین های بینی بطری در حین غواصی کم است (که کند کاری قلب نامیده می شود.)از یک حالت معمولی که در حدود 100 تپش در دقیقه است به حدود 30 و 40 تپش در دقیقه می رسد.تغییرات قلبی عروقی مربوط به ضربان کم قلب و تنگ شدن جانبی رگ های خونی به طور اساسی جریان خون را کم کرده و ضربان کاهش می یابد و اکسیژن در طول غواصی مصرف می شود. به محض بالا آمدن دلفین و پایان غواصی ، قطر رگ های خونی و جریان خون افزایش می یابد و اجازه می دهد به دلفین که به سرعت گرمای ایجاد شده در طول غواصی را در فلاک ها و باله پشتی فروکش کند و هنگامی که به سطح می آید و تنفس می کند ریزش اکسیژن را ذخیره کند. دلفین های بینی بطری با توجه به اندازه بدنشان دارای حجم وسیعی از خون هستند و متعاقبا به آنها تعداد نسبتا زیاد سلول های خونی و در نتیجه هموگلوبن زیاد جهت انتقال و ذخیره اکسیژن را می دهد .

در طول غواصی های طولانی ، ذخیره اکسیژنی برخی از بافت ها ممکن است تهی شود و دلفین تا زمانی که به سطح آب بیاید و اکسیژن را تامین کند به متابولیسم بی هوازی متوسل می شود.(مراکز تحقیقاتی دلفین) 5-4) حاملگی و زایش ماده ها در سن 7 تا 12 سالگی به بلوغ جنسی می رسند و در طی ده سال حجم کل بدن و درازی شان به ترتیب 160کیلوگرم(355 پوند) و 240 سانتیکتر (95 اینچ) می رسد.نر های نیز در سن 10 و 13 سالگی به بلوغ جنسی می رسند درحالی که فقط 70 درصد حداکثر پتانسیل بدنشان، وزن دارند ،حدود 270سانتیمتر طول و 25 در صد سنگین تر و دراز تر از ماده های بالغ هستند.در خلیج ساراسوتا این نرخ 2:1 ماده ها به نر ها به علت مرگ و میر نوجوانانی نر ها می باشد.( یک نوزاد دلفین بعد از سپری کردن دوره حاملگی 12 ماهه متولد می شود. و به مدت 6 سال و گاهی اوقات بیشتر وابستگی نزدیکی به مادر دارد . به طور مثال یک دلفین ماده در طول زندگی اش 3 تا 8 نوزاد می زاید و حتی می تواند در سنین پیری نیز تولید مثل کند.با توجه به جمعیت دلفین ها در خلیج ساراسوتا ماده ها ممکن است 50 سال و نر ها تا 40 سال به خوبی زندگی کنند . اخیرا در خلیج ساراسوتا یک ماده 48 ساله یک نوزاد به دنیا آورد. دلفین های بالغ در خلیج ساراسوتا از لحاظ جنسی دارای 2 شکل هستند.وزن معادل نر های بالغ 25 درصد بیشتر از ماده ها است. یک نر تازه متولد شده و یا ماده وزنی در حدود 20 کیلوگرم و طولی معادل 100 سانتیمتر دارد. نوزاد ها فاقد دندان ، باله پشتی وفلوک های کمی نرم و همچنین بر روی پوزه شان دارای تعدادی مو هستند. باله پشتی و فلوک ها با بلوغ دلفین استحکام می یابند و مو های آنها نیز در مدت 2 هفته ناپدید می شوند. اولین دندان ها در سه ماهگی پدیدار می شوند وتقریبا در 5 ماهگی تمام آنها در جایشان قرار می گیرند. ماده ها در اولین مراحل رشد تمایل به رشد بیشتری نسبت به نر ها دارند به طوری که در سن شش سالگی طویل تر از نر ها می باشند . 5-5) سیستم جفت گیری (Mating System) نر ها و ماده ها به صورت شکم به شکم جفت شده و هر دو جنس در طول زندگی خود دارای چندین همسر هستند.در ساراسوتابای رایج است که یک ماده جوان پی در پی دارای چندین پدر مختلف باشد.

ژنتیک و اطلاعات رفتاری جمع آوری شده از چندین مطالعه اظهار دارد که دلفین های بینی بطری دارای سیستم جفت گیری چند زنهPolygynous Mating System ) (می باشند که نر ها با هر یک ، جهت دسترسی به ماده ها جفت می شوند و نسبت کمی از نر های راه یافته ممکن است بیشتر جوان ها را پدری کنند. رقابت بین نر ها ممکن است توسط تماس فیزیکی مانند ضربات فلوک ، ساقه یک جانور به جانور دیگر باشد. همچنین می تواند به صورت جداگانه مانند اینکه ، هنگامی که یک نر یک گروه از ماده ها را در یک مسیر جمع می کند تا آنها را از دسترسی به سایر نر ها جلوگیری کند. تعبیر میانه از اندازه دو جنس در این گونه ها از این ایده حمایت می کند که رقابت نر ها با سایرین برای پراکنده و جدا کردن ماده ها بیشتر جهت دسترسی انحصاری به ماده ها می باشد. 

پرستاری(Nursing): نوزاد دلفین بینی بطری(Calve) جهت تامین نیاز های تغذیه ای اش حداقل برای شش ماه اول زندگی کاملا به شیر مادرش وابسته است. بعد از آن چون شیر مهمترین منبع غذایی است ادامه پیدا می کند ، در این حال بچه دلفین ها کاوش و جستجو کردن را یاد می گیرند و به تدریج تغذیه خود را به ماهی تغییر می دهند .هرچند هنوز سن دقیقی که دلفین های جوان از وابستگی به شیر مادرشان پایان می پذیرند مشخص نیست. هنگامی که یک دلفین برای پرستاری آماده است بچه دلفین از پشت به شکاف پستانی مادرش نزدیک شده و توسط پوزه خود سقلمه ملایمی به ناحیه پستانی می زند. دانشمندان مشاهده کرده اند که دلفین مادر جهت دسترسی آسان بچه دلفین به شکاف پستانی خود را به یک طرف متمایل می کند. به دلیل اینکه هر کشمکش پرستاری ، کوتاه و مشاهده آن در زیر آب مشکل و سخت است ، دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چگونه شیر از شکاف پستانی به دهان بچه دلفین منتقل می شود. یک فرضیه این است که نوزاد شیر را از نوک پستان ( در داخل شکاف پستانی قرار دارد)، بعد از پیچاندن زبانش اطراف آن می مکد . و دیگری این که مادر با انقباض عضلات شکمی شیر را به دهان نوزادان می پراند. اما صحیح تر این است که بگوییم ما واقعا نمی دانیم که دقیقا چطور هرنهنگ سان ( وال و دلفین ها ) پرستاری می کند چون ما فقط چند سر نخ داریم .

صرفنظر از اینکه چطور نهنگ سانان پرستاری می کنند ،لاکتات مادر جهت تولید شیر با کیفیت بالا برای تغذیه و رشد نوزادانش نیاز به مقدار زیادی انرزی اضافی دارد. لاکتات دلفین های بینی بطری نیاز به 2 برابر کالری در هر کیلوگرم وزن بدن و حتی بیشتر دارد بنابراین نر و ماده هایی که حامله نمی شوند فاقد لاکتات هستند. مطالعات آزمایشگاهی دلفین های بینی بطری نشان می دهد که نر های پیر و ماده هایی که حامله نیستند و فاقد لاکتات هستند حدود 2 تا 4 درصد وزن بدنشان در روز ،در حدود 2000 کیلوگرم (4400 پوند ) ماهی در سال مصرف دارند.غذای جذب شده برای ماده ها در تمام دوره حاملگی یکسان است اما با توجه به زود و دیر تبدیل شدن به شیر بین 60 تا 95 درصد افزایش پیدا می کند. دلفین های بینی بطری در ماه های اول زندگی برای تمام نیاز های تغذیه ای خویش کاملا به شیر مادر وابسته هستند.در حالی که نوزادان شکار کردن و درنتیجه تغییر غذای خود را به ماهی یاد می گیرند شیر به عنوان مهمترین منبا غذایی ادامهع پیدا می کند. تقلای پرستاری در ابتدای زندگی زیاد و کوتاه است و در استمرار(مدت آن) آن افزایش و در تناوب سنین نوزادان کاهش پیدا می کند.هنگامی که برای پرستاری آماده است بچه نوزاد با سقلمه زدن به ناحیه پستانی مادر نزدیک می شود . در برخی از جمعیت های دلفین مشاهده می شود که مادرها جهت دسترسی اسان نوزاد به نوک پستان به یک طرف تغییر جهت می دهند . دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چطور شیر از شکاف پستانی به دهان نوزاد منتقل می شود . یک فرضیه این است که نوزاد توسط پیچش زبان خود در اطراف نوک پستان مکش ایجاد می نماید . دیگری این که مادر با انقباض عضلات شکمی شیر را به دهان نوزاد می پراند.اما صحیح تر این است که بگوییم هنوز نمیدانیم که یک نهنگ سان چگونه پرستاری می کند چون ما فقط چند سر نخ داریم با توجه به تصاویر گرفته شده زبان وال Humpback قوی و در لبه ها چین دار(Frill) است . آیا این ساختمان می تواند جهت گرفتن اطراف نوک پستان مورد استفاده قرار گیرد؟ با این فرضیه شیر دهی ماده نیاز به انرژی زیادی دارد علاوه بر انرژی لازم جهت تولید شیر با کیفیت و کافی جهت رشد نوزادان نیاز به انرژی زیادی خواهد داشت. (مراکز تحقیقاتی دلفین sarasota and dolphinquest)

رفتار عمومی: دانشممندان به دقت روز های فعالیت دلفین بینی بطری را در خلیج ساراسوتا ملاک یا سندیت قرار داده اند. دلفین ها به طور متوسط 67 درصد ساعات روز خود را مسافرت می کنند (از ناحیه ای به ناحیه ای دیگر جهت جستجوی طعمه جابجا می شوند) ، 13 درصد از وقتشان صرف تغذیه ، کار های اجتماعی 4 درصد ، خواب 2 درصد و نورد اطراف بدن هدف مشخص 14 درصد می باشد. 5

 بررسی خواب در دلفین ها جالب است بدانید که دانشمندان هنگام مطالعه خواب در دلفین های بینی بطری دریافتند که دلفین ها 33 درصد از هر روز را در خواب به سر می برند. هیئت تحقیقات نشان داده است که خواب عمیق در دلفین های بینی بطری فقط در یم نیمکره مغز در یک وقت انجام می گیرد. تحقیقات در حال پیشرفت می باشند. (Ridgway , 1972) با تواجه به این که سختی مطالعات در زیر آب های تاریک مشهود است در باره این که دلفین های بینی بطری اوقات شباه را چگونه میگذرانند خیلی کم می دانیم. 5-8) رفتار دسته جمعی دلفین های بینی بطری جوان و ماده ها با هم شنا می کنند. دلفین های بینی بطری با توجه به زیر گروه ها در داخل گروه وسیعی قرار می گیرند که ممکن است شامل 20 فرد و یا بیشتر باشد . زیر گروه های رایج(معمولا از 3 تا پنج فرد ،بغیر از نوزادان) شامل تمام دسته ماده ها ، گروه های پرستاری از مادر و بچه ها ، جنس های آمیخته از گروه های نابالغ و گروه های نر کوچک ، گروه های مختلف و مخلوط نابالغ می باشند و در خلیج ساراسوتا در زمره فعال ترین ها قرار دارند .جانوران این گروه ها کارهای اجتماعی ، شکار و جهندگی زیادی انجام می دهند. در زمان تاخت و تاز بلوغ جنسی ، نر ها ممکن است با ائتلاف 2 و 3 نفری برای چندین دهه با هم بمانند. گروه های پرستاری در ساراسوتابای شامل مادر و بچه ها می باشند. محققین بر این عقیده هستند که این انجمن ها ممکن است به پیشرفت اجتماعی نوزادان بوسیله ایجاد مناطق ,Play Pen, کمک بکنند (یا جایی که حیوانات جوان فعل و انفعال دارند در حالی که مادرانشان برای حفاظت نزدیکشان هستند ) ماده ها مدت زیادی از وقت و تلاش خود را جهت حفاظت از بچه ها می گذرانند از اینرو ممکن است برای چندین سال دسته های اجتماعی با آنها بمانند. برای ماده هایی که بدون تولید مثل هستند رایج است که بچه داری سایر نوزادان ماده ها را بکنند زیرا ماده دها اغلب از بچه هایی که مال آنها نیست حفاظت می کنند. این رفتار ممکن است برای ماده های جوان تمرین مهارت های مادری(بچه داری) باشد قبل از اینکه خودشان بچه داشته باشند.

منبع:  NationalZoo