..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..
..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..

..:: محــــــــــیـــط ســـــبـــــــز (بیابان زدایی) ::..

منابع طبیعی-بیابان زدایی-محیط زیست

پارک ملی یلو استون

پارک ملی یلوستون در ۱ مارس ۱۸۷۲ به وسیله کنگره ایالات متحده آمریکا و به عنوان یک پارک ملی در ایالت وایومینگ بنا نهاده شد و سپس در ایالت‌های مونتانا و آیداهو گسترش یافت.این پارک نخستین پارک ملی جهان محسوب می‌گردد و شهرتش را مدیون حیات وحش و ویژگی‌های انرژی زمین ګرمایی خود و به خصوص جلوه محبوب آن، آبفشان الد فیثفول است. این پارک ملی دارای اکوسیستم‌های متنوعی است ولی جنگل‌های کوهستانی اکوسیستم غالب را شکل می‌دهد.


بومیان آمریکا بیش از ۱۱٬۰۰۰ سال پیش در منطقه یلوستون زندگی می‌کردند.این منطقه در اوایل سده ۱۹ میلادی در جریان سفرهای لویس و کلارک کشف شد، گذشته از این مردان کوهستان (mountain men) در میانه سده ۱۹ میلادی بازدیدهایی را از منطقه داشتند ولی سازماندهی یلوستون تا دهه ۱۸۶۰ عملی نشد.بعد از تاسیس پارک مسئولیت نگهداری از آن به ارتش ایالات متحده سپرده شد، مدیریت پارک تا سال ۱۹۱۷ در اختیار ارتش باقی‌ماند و در آن سال به سازمان تازه تاسیس پارک‌های ملی منتقل گردید.صدها بنا در این منطقه ساخته شدند که به واسطه اهمیت تاریخی یا معماری مورد حفاظت قرار دارند، همچنین محققین بیش از ۱٬۰۰۰ محدوده باستانی را در محدوده پارک کشف کرده و مورد مطالعه قرار دادند.




پارک ملی یلواستون              

این پارک در امریکا نخستین پارک ملی جهان و شگفت انگیز ترین مناطق زمین محسوب می‌گردد که شهرتش را مدیون حیات وحش و ویژگی‌های انرژی زمین‌گرمایی خود و به خصوص جلوه محبوب آن، آبفشان الد فیثفول است که فوران های آن ، هر ۶۰ تا ۹۰ دقیقه چند هزار لیتر آب داغ را تا ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ متری به هوا پرتاب می کند در یلواستون بیش از 10 هزار نمونه از پدیده‌های زمین ـ گرمایی (چشمه‌های آب گرم و...) یافت می‌شود که این تعداد بیش از نیمی از کل تعداد نمونه‌های این پدیده در جهان است. این پارک صاحب نیرومندترین آبفشان‌های دنیاست، حدوداً 300 آبفشان که دو سوم کل آبفشان‌های کره زمین است.


این پارک  9 هزار کیلومتر مربع مساحت دارد نام این پارک از سنگ‌های زرد رنگی گرفته شده است که در دره‌ بزرگ یلواستون، بر اثر فرسایش ناشی از رودخانه یلواستون در طول هزاران سال به وجود آمده است،. این سنگ‌‌ها به خاطر وجود ترکیبات آهن به این رنگ درآمده‌اند وبه خاطر فعالیت‌های زمین ـ گرمایی در بسیاری از نقاط پارک بوی گوگرد به مشام می‌رسد.


چگونگی فرایندابفشان الد فیثفول

آبهای سطحی که به تدریج در شکاف یا مجرای آبفشان وارد می‌شود، هر قدر که پایینتر می‌رود چون درجه حرارت زمین بیشتر می‌گردد لذا درجه حرارت آب نیز زیادتر می‌گردد تا بالاخره به نقطه‌ای می‌رسد که قسمتی از آب بخار می‌شود. بخار آب حاصله با ازدیاد حجم و فشار همراه بوده و به ناچار بر ستون آبی فوقانی خود فشار وارد می‌آورد، در این صورت آب به شکل فواره‌ای به خارج رانده می‌شود و پس از بیرون ریختن آب عمل فوران متوقف گشته ، دوباره پس از حصول شرایط عمل فوق تکرار می‌گردد.


حیات وحش

از جمله گونه‌هایی که در آن زندگی می‌کنند می‌توان به بوفالوی آمریکایی، خرس گریزلی، خرس سیاه، گوزن شاخ‌چنگالی، آهوی آمریکایی، قوچ و شیر کوهی اشاره کرد


پوشش گیاهی.

در پارک ملی یلواستون بیش از 600 گونه درخت و گیاه یافت می‌شود که بسیاری از آن‌ها منحصر به همین منطقه هستند و در دیگر نقاط جهان یافت نمی‌شوند. پوشش گیاهی غالب منطقه، از درختان کاج کوهی تشکیل شده است


چشمه آب گرم پارک ملی یلو استون در امریکا

یکی از مناظر خیره کننده در پارک ملی یلو استون، چشمه آب گرم آنست. درون این چشمه آب گرم زیبا باکتری های مختلفی زندگی میکنند و تجمع آنها در سطوح مختلف باعث ایجاد رنگ های فوق العاده ای در اطراف چشمه شده است که انگار آب در رنگ های شگفت انگیزی نقاشی شده است


 بقیه در ادامه مطلب...   
 


مروری بر تاریخچه زمین شناسی یلوستون


مقدمه
پارک ملی یلوستون، اولین پارکی است که در سال 1873 میلادی به عنوان پارک ملی ثبت شد. این پارک 2.2 میلیون هکتار وسعت داشته و در منطقه بین شمال غربی وایومینگ و جنوب شرقی مونتانا قرار دارد. یلوستون در بین کوه های میدل راکی، روی فلاتی به ارتفاع متوسط 8000 فوت قرار گرفته است. ارتفاع کوه های اطراف یلوستون بین 10000 فوت تا 14000 فوت می باشد. این کوه ها شامل رشته کوه های مدیسون در غرب،  کوه های گالاتین و بیرتوس در شمال، کوه های آبساروکا در مرز شرقی و رشته کوه های تتون در انتهای جنوبی می باشند. سرچشمه دو رودخانه معروف "رودخانه یلوستون" و "رودخانه مار" در پارک ملی یلوستون قرار دارند.    


اکوسیستم

یلوستون هسته اکوسیستم یلوستون بزرگتر را تشکیل می دهد که شامل حدود ۱۸ هکتار از بخش های وایومینگ٬ مونتانا و آیداهو می شود. یلوستون بزرگتر شامل سه پناهگاه حیات وحش ملی٬ پنج جنگل ملی و دو پارک ملی است. این منطقه آخرین اکوسیستم معتدل دست نخورده در جهان است. ارتفاع٬ سیستم رودخانه٬ توپوگرافی کوه٬ محدوده حیات وحش٬ گیاهان و جانوران مشخصه موجود در یلوستون بزرگتر در مقایسه با سرزمین های اطراف آن٬ منحصر به فرد است. یلوستون بزرگتر هنوز هم تقریبا شامل همه موجودات زنده دوران قبل از کلمبیایی ٬ البته نه در همان تعداد٬ می شود.
نقشه اکوسیستم یلوستون بزرگتر(مرزهای نشان داده شده با رنگ روشن تر، مرز تقریبی اکوسیستم را نشان می دهند)


به خاطر تنوع زیستی فوق العاده موجود در یلوستون٬ این پارک در سال ۱۹۷۶ میلادی جزء مناطق محافظت شده قرار گرفت و در سال ۱۹۷۸  میلادی به عنوان یک میراث جهانی در یونسکو اعلام شد. در حالی که گرگ ها و خرس های خاکستری خود نمونه های شگفت انگیزی برای نشان دادن اهمیت حفاظت از منابع پارک هستند٬ آنچه باعث حفاظت اولیه این پارک شده است خصوصیات حرارتی یلوستون است. تنوع زیستی دیدنی یلوستون - از گوزن شمالی گرفته تا میکروب ها – همه ناشی از لایه های زیرین تشکیل دهنده این پارک است. فعالیت کوه زایی، یخبندان٬ هوازدگی فیزیکی باعث شکل گیری منطقه شده و جغرافیای کوه و جنگل را تحت تاثیرقرار داده اند. در دوره زمین شناسی اخیر٬ فعالیت های شدید آتشفشانی نقش مهمی در شکل گیری توپوگرافی یلوستون داشته است.اکوسیستم منحصر به فرد٬ تنوع زیستی و خصوصیات زمین شناسی به طور عمده ای به تاریخ زمین شناسی یلوستون مرتبط است. یخبندان٬ فعالیت های زمین ساختی و از همه مهم تر فوران های آتش فشانی نه تنها ساختار و حیات منطقه را میلیون ها سال پیش شکل داده است٬ بلکه همچنان آن را تحت تاثیر قرار می دهد.

منبع گرمایی که باعث خصوصیات حرارتی و فعالیت های آتش فشانی می شود٬ چیست؟
زمین شناسان این نظریه را مطرح می کنند که کانون گرمایی در گوشته فوقانی پوسته زمین قرار دارد. شکل زیر برشی از زمین را نشان می دهد که به خوبی کانون های گرمایی و گازهای یلوستون را توجیه می  کند. صفحات زمین ساختی بین مرز پوسته  و گوشته فوقانی قرار گرفته اند. این صفحات روی لایه ای از گوشته که داغتر و نرم تر است و استنوسفر نامیده می شود٬ حرکت می کنند. در شکل گازهای پوسته نشان داده شده اند که از مرز بین هسته و گوشته آغاز شده و به سمت صفحات منتشر می شوند. در مرکز انتشار٬ پوسته جدید با استفاده از استنوسفر و مایعات تشکیل می شود.
زمین شناسی معاصر گرند تتون و پارک ملی یلوستون.
 

همانطور که در دیاگرام زیر نشان داده شده است٬ در مرزهای هر صفحه٬ قطعاتی از خاک کم عمق دامنه کوه در داخل گوشته فرو رفته و کاهش می یابد. نقاط مشکی در دیاگرام نمایانگر کانون های گرمایی هستند و فلش ها جابه جایی این کانون های گرمایی را در هنگام حرکات صفحات روی آنها نشان می دهد. بیشتر کانون های گرمایی در زیر اقیانوس ها هستند٬‌  با این حال کانون گرمایی یلوستون در زیر یک قاره قرار دارد.




دیاگرام زیر، سنگ مذاب یا به عبارتی دیگرماگما را نشان می دهد که سبب افزایش جریان های همرفتی می شود. سمت چپ تصویر، دیدگاه سنتی چشمه های آب گرم را نشان می دهد. در این دیدگاه، ماگما از هسته زمین شروع به گسترش می کند. سمت راست تصویر، تئوری جدید را نشان می دهد. این تئوری بیان می کند که چشمه های آب گرم یلوستون در عمق کمتری سرچشمه می گیرد.


 در حال حاضر، هر سال صفحه های زمین ساختی آمریکای شمالی حدود 1.8 اینچ به سمت جنوب غرب حرکت می کنند. این حرکت آهسته صفحات در طول ستون ماگما، تاثیر زیادی بر روی منطقه داشته است. یکی از این تاثیرات، جریان های گدازه ای بازالت در طول رودخانه مار در جنوب آیداهو می باشد. ستون ماگما همانند چراغ جوشکاری در زیر صفحه فلز عمل می کند که باعث گداختن سطح فلز می شود. فعالیت های آتشفشانی بین شهرهای آیداهو در تویین فالزو آیداهو فالز میلیون ها سال پیش رخ داده است.


 مسیر کانون های گرما در یلوستون. رنگ زرد و نارنجی مکان های آتشفشانی را نشان می دهد که  در آنها کانون های گرما یک یا چند دهانه آتشفشانی در زمان های نشان داده شده ایجاد کرده اند. در طول 16.5 میلیون سال گذشته، به خاطر حرکت آمریکای شمالی به سمت جنوب غربی بر روی کانون های گرما، خصوصیات آتشفشانی به سمت جنوب شرقی، نوادا و جنوب غرب اورگون  گسترش یافته اند و دو میلیون سال پیش به پارک ملی یلوستون رسیده اند. کوه ها و زمین لرزه های منطقه که به ترتیب با رنگ  قهوه ای و نقاط قرمز نشان داده شده اند، ارتفاعات پست جلگه رودخانه مار را که به رنگ سبز نشان داده شده است، محاصره کرده اند. اکوسیستم جغرافیایی یلوستون بزرگتر با رنگ آبی نشان داده شده است. گسل ها به رنگ مشکی نشان داده شده اند.

تاریخ آتشفشانی یلوستون

فعالیت های آتشفشانی در یلوستون، از نظر زمین شناسی در رده پدیده های معاصر در نظر گرفته می شوند. رخداد سه دهانه فورانی عظیم در طی دو میلیون سال پیش، تاثیرات به سزایی در اکوسیستم یلوستون داشته است.  


بخش های استراتژیک زمین های آتشفشانی فلات یلوستون


گذشته آتشفشانی یلوستون

اولین و بزرگترین دهانه آتشفشانی که حدود 2.1 میلیون سال پیش منفجر شد، در غرب پارک ملی یلوستون متمرکز شد و به سمت  آیلند پارک و آیداهو گسترش یافت (شکل B) . این فوران هاکلبری ریج نام دارد و حجم سنگی که  توسط آن تولید شده است، تقریبا باعث تولید 600 مایل مکعب سنگ و خاکستر شده است . در مقایسه با فعالیت های آتشفشانی اخیر ، این مقدار سنگ حدود 17 برابر مقدار سنگ تولید شده در فوران کوه تامبورا در اندونزی در ماه آوریل سال 1815 است (شکل A). در طول این فوران حجم زیادی از خاکستر روی استراتوسفر قرار گرفت و به همین دلیل، متوسط ​​درجه حرارت بین 0.5 درجه فارنهایت تا بیش از 1 درجه فارنهایت کاهش یافت. کشاورزان در ایالات متحده و اروپا از این سال (سال 1815 میلادی) به عنوان " سال بدون تابستان " یاد می کنند.


گدازه ها، زمین لرزه ها و آبفشان ها در دهانه یلوستون واکنش انجام می دهند.



کوه سنت هلنس ، که در سال 1980 فوران کرد، 0.25 مایل مکعب  سنگ تولید کرد که  باعث شد فوران هاکلبری ریج 2400 بار بزرگتر شود.

فوران دوم 1.3 میلیون سال پیش رخ داد که باعث تشکیل دهانه جزیره پارک شد. دهانه حاصل از این فوران که کوچکترین فوران بین سه فوران اخیر است، روی بخش غربی دهانه فوران هاکلبری ریج  قرار گرفته است (شکل C ) .
 

A.       مقایسه حجم فوران یلوستون با دیگر فروان های معروف


B. وسعت مناطقی از آمریکا که دو میلیون و 630000 سال پیش توسط خاکستر های آتشفشانی حاصل از فوران دوم پوشیده شده اند با وسعت مناطقی که 760000 سال پیش توسط خاکستر حاصل از دهانه لانگ ولی در دریاچه ماموت پوشیده شده اند و وسعت مناطقی که در سال 1980 میلادی توسط خاکستر حاصل از فوران کوه سنت هلنس پوشیده شده اند، مقایسه شده است.


 C. ویژگی های آتشفشانی اصلی یلوستون که شامل سه دهانه به قدمت 2 میلیون سال، 1.3 میلیون سال و 63000 هزار سال و هم چنین دریاچه مالارد و گنبد های کریک سور می باشد.شده است. 
آخرین فوران که لاوا کریک نام دارد، 630000 سال پیش صورت گرفت. دهانه حاصل از این فوران روی دهانه فوران هاکلبری ریج قرار گرفته و تقریبا ده مایل به سمت شرق مرز دهانه اصلی گسترش یافته است. از آنجا که فوران لاوا کریک نسبتا جوان است، جریان های  گدازه ای آن به  آسانی مشاهده شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. دریاچه یلوستون که بزرگترین دریاچه  آلپی جهان است، یلوستون دوم ، در طی فوران لاوا کریک ایجاد شده است.

جریان های گدازه ای کوچکتر که مربوط به 150،000 سال پیش ، 110،000 سال پیش ، و 70،000 سال پیش می شوند، تمام سطح دهانه یلوستون دوم را پوشانده اند. این جریان های کوچکتر که بیشتر از ریولیت تشکیل شده اند، نقش بسزایی در ایجاد توپوگرافی دریاچه ها، آبشارها و مسیر رودخانه های  یلوستون ایفا می کنند و به تدریج ویژگی های نوع زمین را در یلوستون مرکزی ایجاد کرده اند .


توف به سنگی گفته می شود که به دلیل فوران های آتشفشانی تشکیل به وجود می آید و از تکه های آتشفشانی فشرده تشکیل شده است. به عبارت دیگر، توف  همان رسوب های خاکستر آتشفشانی می باشد که  به سنگ تبدیل شده اند.


فعالیت های فورانی معاصر در دهانه یلوستون

یلوستون شامل بیش از 10000 ویژگی های حرارتی و بین 300 تا 500 آبفشان فعال است. تقریبا بیش از 55 ٪ از آبفشان های جهان در پارک ملی یلوستون قرار دارد. ویژگی های حرارتی پارک، تنها در حوضه چشمه اب گرم اساسا دست نخورده در جهان نهفته است. بر خلاف ایسلند و نیوزیلند ، چند ویژگی حرارتی پارک برای استفاده انسان منحرف شده اند . محدوده آب فشان های  دولینا قیزرو در شبه جزیره کامچاتکا در روسیه که حاوی 200 آبفشان است، از نظر وسعت مقام دوم را بعد از یلوستون دارد.  نیوزیلند، شیلی و ایسلند هم به ترتیب  در حدود 40، 38 و 25 آب فشان فعال دارند.

ویژگی های حرارتی یلوستون بیانگر وجود یک منبع حرارتی مداوم است که در فاصله نزدیک به سطح زمین قرار گرفته است. فعالیت های اخیرآتشفشانی،  همانند کوره ای عمل می کند که حرارت لازم را برای آبفشان های یلوستون و فعالیت چشمه های آب گرم فراهم می کند . چشمه های آب گرم ، آبفشان ها و مادپات ها  در مناطق فعالیت های آتشفشانی جوان یافت می شود. آب های سطحی که به صورت برف در فلات یلوستون ذخیره شده اند، از طریق شکاف های موجود در سطح زمین به داخل نفوذ می کنند. این شکاف ها معمولا به خاطر فوران ها و حرکات  دهانه آتشفشانی به وجود آمده اند. این آب های سرد با ماگمای موجود در  زیر سطح زمین تماس پیدا کرده و درجه حرارت آن با سرعت فوق العاده ای به بالاتر از نقطه جوش می رسد. به دلیل فشار زیاد اعمال شده از آب و سنگ های فوقانی ، آب نمی تواند به صورت بخار خارج شود و در حالت مایع باقی می ماند  که اغلب دمای آن بیش از 400 درجه فارنهایت است.  آب گرم چگالی کمتری نسبت به آب سرد اطراف آن داشته و در نتیجه جریان های همرفتی توسعه می یابد و حجم بیشتری از آب های شناور از طریق شکاف ها و ترک های پوسته،  به سمت سطح زمین حرکت می کند. این جریان های گرم در مسیر حرکت خود به سمت پوسته، با سنگ های اطراف خود واکنش انجام می دهند. نمودار زیر سیستم آبفشان یلوستون را نشان می دهد. حرارت از ماگما به آب های زیرزمینی حاصل از برف و باران انتقال یافته و سبب افزایش دمای آن می شود. این آب های گرم که در عمق کمی از سطح زمین قرار دارند، در مخازن زیرزمینی کوچک به دام افتاده و تحت فشار بالا قرار میگیرند. در نتیجه  از طریق انقباض های کوچک به سمت سطح زمین آزاد شده و آبفشان ها را ایجاد می کنند.


 قسمت عمده ای از پوسته زمین در زیر یلوستون از ریولیت و بازالت تشکیل شده است. ریولیت بخش مهمی از بسیاری از آبفشان هایی است که ما می بینیم. زیرا حاوی مقدار فراوانی سیلیس (SI) و یا کوارتز (SiO2) است که در ساخت شیشه به کار می رود. در حین عبور آب گرم از شکافهای موجود در ریولیت، بخشی از سیلیکون آن در آب حل می شود و در سطح دهانه آبفشان ها و دریاچه های آب گرم رسوب می کند. این رسوب ها با عث تشکیل سنگ هایی می شوند که سیلیکوس سینتر( رسوب های سیلیسی)  نامیده می شوند.

سیلیکوس سینتر باعث تولید لایه ای  در شکاف ها و ترک های پوسته می شود که  سبب می شود خروج آب به سختی و با فشار صورت بگیرد. سه عامل پوشش سیلیکوسی، وجود آب فراوان و گرمای حاصل از ماگمای کم عمق در کنار یکدیگر، فعالیت های حرارتی یلوستون را ممکن می سازند.

اگر حرکت آب در شکاف ها به اندازه کافی آهسته باشد که فشار به تدریج خارج شود، چشمه آب گرم ایجاد می شود. ولی اگر آب با انقباض خارج شود، به احتمال زیاد آبفشان به وجود می آید. حباب های بخار که در نتیجه انقباض ها حاصل شده اند، به آب های گرم فشار آورده و باعث طغیان آب در سطح زمین می شوند. خروج آب در سطح زمین باعث کاهش ناگهانی فشار آب های فوق العاده گرم زیرین شده و دمای آن ها را به کمتر از دمای جوش کاهش می دهد و سبب تشکیل بخار می شود. آب با سرعتی بیشتر از 1500 برابر حجم واقعی مایع، به شکل بخار گسترش می یابد. انفجار تا زمانی ادامه می یابد که آب به طور کامل تخلیه شود یا دمای آن به کمتر از دمای جوش برسد. بعد از اتمام انفجار، پروسه پرشدن، گرم شدن و جوشیدن دوباره آغاز می شود.



چشمه آب گرم
فوران آبفشان اولد فیتفول، پارک ملی یلوستون


ویژگی های حرارتی یلوستون

پارک یلوستون علاوه بر آبفشان ها، شامل ویژگی های حرارتی شگفت انگیزی می باشد. یکی از این ویژگی ها فومارول ها هستند. فومارول ها بسیار داغ بوده و دارای آب کمی هستند. حجم زیادی از این آب پیش از رسیدن به سطح زمین بخار می شود. بخار و گاز خارج شده از فومارول ها صدایی شبیه به خش خش تولید می کند.


فومارول

یکی دیگر از این ویژگی ها مادپاد ها هستند. مادپاد ها زمانی ایجاد می شوند که مقدار آب کم بوده و اسیدیته آب زیاد است. آب های اسیدی باعث انحلال سنگ های اطراف خود می شوند. رسوب ها ی حاصل از این سنگ ها با آب، سیلیکا و رس ترکیب شده و حباب های گِلی را تولید می کنند.



مادپاد


چشمه های آب گرم  ماموت، یکی دیگر از خصوصیات حرارتی یلوستون می باشد. چشمه های آب گرم ماموت که در شمال غربی یلوستون قرار دارد، زمین شناسی کاملا متفاوتی با دیگر نقاط پارک دارد. در حدود 340 میلیون سال پیش، رسوب های غنی از کربنات کلسیم در مجاورت پارک یلوستون ته نشین شدند. آب و دی اکسید کربن با هم ترکیب شده و اسید کربنیک ضعیفی را تولید می کنند. این اسید کربنیک باعث انحلال سنگ های آهکی غنی از کربنات کلسیم می شود. این محلول پس از رسیدن به سطح زمین در اثر کاهش دما رسوب می کند. مقدار این رسوب هر سال در حدود 8 اینچ است. در ماموت، به دو دلیل آبفشان وجود ندارد: رسوبات آهکی نمی توانند فشار حاصل از فوران را تحمل کنند و همچنین دمای آب هرگز بیشتر از نقطه جوش نمی شود. دمای آب در ماموت حداکثر به 75 درجه سانتیگراد می رسد. به همین دلیل حباب های موجود در چشمه های آب گرم ماموت، نه به دلیل دمای بالای آب بلکه به دلیل خارج شدن  گاز است.


چشمه آب گرم ماموت
در فصل بهار و تابستان تعداد بسیار زیاد بازدید کننده به قصد دیدن جاذبه های زمین شناسی وارد محدوده پارک می شود.
(آمار کل بازدید کننده ها تا امروز از مرز 90 میلیون گذشته است) آبفشان های بسیار زیاد، گلفشان ، چشمه های آب گرم و سوراخ هایی که از آن بخار خارج می شود (اسم فارسی این پدیده را نمی دانم) عمده بازدید کننده ها را به خود جلب می کند.

آبفشان Old Faithful

از معروف ترین آبفشان ها در منطقه می باشد . علت این شهرت صرف نظر ازبلندی آن این است که زمان فوران آن تقریبا قابل پیش بینی است ( الان هر 90 دقیقه بود).


چشمه های آب گرم


تعداد این چشمه ها بسیار زیاد است . در یک پیاده روی حدود 7 کیلومتری میتوان بسیاری از آنها را دید. مسیر پیاده روی راه باریک چوبی است که از میان یا کنار چشمه ها می گذرد، در بعضی از آنها به علت فعالیت گونه ای باکتری سنگهای درون چشمه و اطراف آن رنگهای بسیار زیبایی گرفته اند و شدیدا توصیه شده از ریختن هر چیزی درون آن و حتی دست کردن درون آن خودداری شود .( چون باعث تغییر اکوسیستم آن می گردد) از جمله این چشمه ها می توان به grand prismatic  که آب آن کاملا اسیدی بود وmorning glory  نام برد.

grand prismatic به اندازه آدم ها و راه چوبی کنار چشمه دقت کنید.



morning glory pool Normal
گل فشان ها

که به علت بارش زیاد باران بیشتر به چشمه آب گرم شبیه بود تا آنچه من در ایران دیده بودم. در بعضی از فصل های کم بارش غلظت گل بسیار بیشتر می شود. از جمله این چشمه ها می توان چشمه اژدها نام برد.



از جمله پدیده های بسیار زیبا در منطقه می توان به چشمه ماموت نام برد که مشابه آنرا در باداب سورت در ایران داریم ولی از نظر ابعاد این چشمه بسیار بزرگ تر می باشد و کاملا از آن حفاظت می شود و بازدید از آن فقط از راه باریک چوبی ساخته شده در اطراف آن امکان پذیر است و به هیچ عنوان کسی اجازه رفتن درون محدوده چشمه را ندارد. متاسفانه در چند سال گذشته بسیاری از چشمه ها خشک شده بود و چهره این منطقه کاملا عوض شده است.



یکی از اولین مناظری که سالها قبل توسط کاشفان این پارک توسط یک نقاش برای دیگر علاقه مندان به تصویر کشیده شده است منظره آبشار بلندی است ( 91 متر ) که امروزه این محل یکی از نقاط دیدی در پارک می باشد و به نقطه هنرمند Artist point   معروف شده است. 




حیات وحش در پارک ملی یلواستون (سنگ زرد)
برای دیدن حیات وحش بهترین مکان درون خاک آمریکاست ( سرنگتی آمریکا ) در این پارک نه حیوانات ترس چندانی از آدمی دارند و نه انسانها ترسی از گونه های خطرناک و این پارک بهترین مکان برای دیدن و عکس برداری از حیوانات بخصوص پستانداران می باشد. شما حتما  ( به احتمال بسیار بالا ) می توانید خرس گریزلی (قهوه ای) و سیاه و بایسون ( در زبان فارسی به غلط بوفالو نامیده می شود ) و موس و انواع آهو و گوزن را ببینید.




اطلاعات اثر
کشور USA
نوع طبیعی
معیار ثبت vii, ix
شمارهٔ ثبت ۲۸
منطقه اروپا و شمال آمریکا
تاریخچه
تاریخچهٔ ثبت ۱۹۷۸





پارک ملی یلوستون


رده‌بندی اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست: II (پارک ملی)


Yellowstone.png


  مکان وایومینگ، آمریکا


  مختصات مختصات: ۴۴°۳۶′۰″ شمالی ۱۱۰°۳۰′۰″ غربی


  مساحت
    (کیلومتر مربع)
۸۹۸۳


تاسیس ۱۸۷۲


تعداد بازدیدکنندگان ۳٬۱۵۱٬۳۴۳ (در ۲۰۰۷)


ارگان سرپرست سازمان ملی پارک‌های آمریکا


وبگاه رسمی http://www.nps.gov/yell



این پارک که در جنوب مونتانا قرار گرفته، بزرگ‌ترین منطقه طبیعی حفاظت شده در کشور آمریکاست که مساحتی بالغ بر 8900 کیلومترمربع را شامل می‌شود. بخش بزرگی از پارک ملی یلو استون در کوه‌های راکی قرار دارد و بیشتر به دلیل ویژگی‌های خاص زمین‌شناسی و همچنین چشم‌اندازهای زیبای طبیعی خود مشهور است. برای معرفی این پارک طبیعی تنها کافی است به بیش از 200 دهانه آب جوشان، ‌10 هزار چشمه آب گرم و تعداد زیادی دهانه آتشفشان که از آنها بخار و خاکستر فوران می‌کند در این منطقه قرار گرفته است، اشاره کنیم. طبیعت پارک یلو استون بسیار گوناگون و متنوع است و همواره گردشگران بسیاری به قصد دیدن عجایب موجود در این پارک جذب این منطقه می‌شوند. اگر شما هم جزو این گروه از گردشگران هستید، به شما توصیه می‌کنیم خود را برای دیدن مناظری که هیچ گاه حتی در فیلم‌های تخیلی نیز مشاهده نکرده‌اید، آماده کنید. برخی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین مناطق این پارک عبارتند از: آبفشان باسین، دره بزرگ سنگ زرد، دره هایدن، چشمه‌های آب گرم ماموت، دریاچه سنگ زرد ، دره لامار و تاور فال (آبشار برجی‌شکل).

یلواستون ، قدیمی ترین پارک ملی جهان

پارک ملی یلواستون با نزدیک به 9 هزار کیلومتر مربع مساحت ، بین سه ایالت آیداهو ، ویومینگ و مونتانا در ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است. این پارک که نخستین و قدیمیترین پارک ملی جهان است، از سال 1978 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. 

 
در یلواستون بیش از 10 هزار نمونه از پدیدههای زمین گرمایی (چشمه های آب گرم و...) یافت میشود که این تعداد بیش از نیمی از کل تعداد نمونه های این پدیده در جهان است.  این پارک صاحب نیرومندترین آبفشانهای دنیاست ، حدودا  300 آبفشان که دو سوم کل آبفشانهای کره زمین است. این پارک همچنین مأمن گونههای کمیابی چون خرس گریزلی، گرگ، بوفالو و گوزنهای بزرگ است.

 پارک ملی یلواستون در 2 / 2 میلیون سال گذشته شاهد سه آتشفشان بسیار عظیم بوده است که تغییرات آب و هوایی ناشی از این فورانها تأثیر به سزایی بر ویژگیهای زیست محیطی ، زمین شناختی و آب و هوایی این منطقه باقی گذاشته است. 

 نام این پارک از سنگهای زرد رنگی گرفته شده است که در دره بزرگ یلواستون ، که بر اثر فرسایش ناشی از رودخانه یلواستون در طول هزاران سال به وجود آمده است ، به چشم می خورد. این سنگها به خاطر وجود ترکیبات آهن به این رنگ درآمده اند.
قدمت حضور انسان در محوطه پارک ملی یلواستون به 12 هزار سال پیش میرسد. بومیان ناحیه این منطقه را «میتزی آدیزی» به معنی «زودخانه سنگهای زرد» می نامیدند.

یلواستون پس از چند سفر اکتشافی در قرن نوزدهم و انتشار عکسها و گزارشهایی درباره زیباییهای طبیعی و غنای جانوری منطقه ، در یک مارس  1872 از سوی اولیس گرنت ، رئیس جمهور وقت آمریکا پارک ملی خوانده شد. تا سال 1916 ادازه کنترل پارک یلواستون به عهده ارتش آمریکا بود، اما از آن پس رنجرها و محافظان غیرنظامی کنترل و حفاظت این پارک را بر عهده گرفتند.

 پارک ملی یلواستون بر فراز فلاتی مرتفع واقع شده است که به طور متوسط  2400 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و تقریبا از همه طرف با سلسلسه جبال راکی احاطه شده است. 

 از مهمترین شاخصههای جغرافیایی فلات یلواستون ، دهانه آتشفشانی آن است که 60 کیلومتر طول و 50 کیلومتر عرض دارد و دریاچه یلواستون را که مرتفعترین دریاچه آمریکای شمالی است در خود جای داده است. 



یلو استون اولین پارک ملی جهان است که توسط کنگره ی ایالات متحده ی آمریکا در سال ۱۸۷۲ تاسیس شد و در طی ۱۳۹ سال میلیونها بازدید کننده را جذب خود کرد . سال گذشته یلو استون پذیرای حدود ۳٫۶ میلیون گردشگر بوده که از این نظر رکورد شکنی کرده است . علت شهرتش بیشتر به علت زمین های گرم ، آبشار ها و چشمه های آب گرمش میباشد و همچنین دهانه ی آتشفشانی که در ۴۵ مایلی اش وجود دارد ، یلو استون را از دیگر پارک های مشابه خود متمایز میکند . وجود صدها گونه از حیوانات مختلف و آبشارهای عظیمش چشم انداز های باورنکردنی را بوجود می آورد.


آب و هوا

بیشترین و کمترین دمای جو پارک ملی یلوستون در صد سال گذشته


  • بیشترین دمای جو پارک ملی یلوستون در صد سال گذشته: حدود ۳۷ درجه سلیسیوس، در سال 1936 .
  • کمترین دمای جو پارک ملی یلوستون در صد سال گذشته: حدود ۵۴− درجه سلیسیوس، در سال 1933 .

وضع هوای یلوستون در فصل های سال

  • بهار: دمای هوای روز روشن در این فصل میان ۰ درجه سلسیوس و ۱۵ درجه سلیسیوس متغیّر است، امّا دمای هوا در شب معمولاً کم تر از نقطه انجماد آب و در میان ۵− درجه سلسیوس و ۲۰− درجه سلسیوس است.

  • تابستان: تابستان در این پارک از اواسط ژوئن آغاز شده و در اوایل سپتامبر پایان می‌یابد. دمای عادّی جو در روزهای روشن میان ۲۵ درجه سلسیوس و ۲۰ درجه سلسیوس است.

  • زمستان: یلو استون در زمستان یک تکه  یخ می شود ، خانه ای محصور در عمق برف برای بیش از 6 ماه در سرمای طاقت فرسای زمستان.  یلواستون یکی از برف خیز ترین نقاط در آمریکا است که این امر آن را تبدیل به سرزمین عجایب کرده است.


















نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد