نکته آنکه در راستای تخریب محیط زیست و جنگل های دلنواز حرا در قشم ـ که طرح مطالعاتی گران قیمتی نیز برای تکثیر این گونه درختان در آنجا اجرا شده بود ـ هم اکنون همان جا محلی برای تخلیه نخاله های ساختمانی شده و در واقع، همه بودجه هزینه شده در حال نابودی است.
منبع : تابناک
مقدمه : در عالم طبیعت و در میان جانوران ، پدران نقش چندانی در خانواده و حمایت از زن و فرزند خود ندارند . در واقع غالب جانوران نر شوهران و پدرانی بی وفا ، بی
قید ، بی تعهد و بی عاطفه هستند . در نتیجه بعد از جفت گیری و باردار کردن زن خود و یا بارور نمودن تخمهای همسرانشان ، راهشان را می گیرند و بدنبال زندگی خودشان می روند و هیچ اعتنایی به سرنوشت جفت باردارشان یا تخمهای همسرشان و توله ها یا جوجه هایی که فرزندانشان محسوب میشوند نمی کنند . اما در این میان ،جانوران نری هم هستند که در احساس تعهد و دلسوزی و حمایت از زن و فرزندشان اگر با احساس تر و با عاطفه تر از انسانها نباشند دست کمی هم از مردها و پدران ما ندارند . نشنال جیوگرافیک آمربکا اخیرا” در گزارشی تصویری بهترین جانوران نر و پدران عالم طبیعت را معرفی کرده است و من به شرح زیر ترجمه اش کردم
جغد شاخدار
پرشمارترین نوع جغد در آمریکای شمالی و جنوبی جغد شاخدار بزرگ است ( که به دلیل پرهایی که به شکل شاخ بالای سرش دارد به این نام معروف شده است – مترجم ) . این جغد واقعا همسر و پدری سخت کوش بشمار می آید . این جغد نر هر سال در اواخر زمستان و وقتی که جفتش روی دو یا سه تخمی که گذاشته است می خوابد ، زحمت فراهم کردن غذا را برای خود و همسرش بر عهده می گیرد و هر روز با موشها و سنجابهایی که شکار کرده است به لانه اش بر می گردد . وقتی که جوجه ها از تخم بیرون می آیند ، زحمت و کوشش این جغد نر بیشتر میشود چرا که از آن به بعد باید نان آور خانواده ای عیالوار شود و علاوه بر همسرش ، می بایست شکم دو یا سه جوجه شان را هم سیر کند
فلامینگوی بزرگ
فلامینگوی نر برای همسرش شوهری دوست داشتنی هست و برای جوجه هایش پدری دلسوز . این پرنده در گله ای از همنوعانش زندگی می کند که ممکن است تعداد جمعیتشان به صدها هزار برسد اما همواره در عمرش تک همسر و وفادار به جفتش باقی می ماند . فلامینگوی نر در ساختن لانه به همسرش کمک می کند و در گرم نگه داشتن تنها تخمی که گذاشته است او را یاری می دهد . بعد از آنکه جوجه شان از تخم بیرون آمد نیز پا به پای جفتش در مراقبت و بزرگ کردن آن سهیم میشود
روباه سرخ
روباه سرخ پدری مسئول است که به توله هایش توجه بسیاری نشان می دهد . او با بچه هایش بازی می کند و برای آنها و مادرشان غذا می آورد . بعد از سه ماه که بچه ها به حد کافی بزرگ شدند ، این پدر زحمتکش کار یافتن غذا را به خودشان واگذار می کند . اما او بچه هایش را گرسنه رها نمی کند بلکه غذای آنها را جایی در نزدیکی لانه شان پنهان می سازد تا فرزندانش آنها را به سادگی پیدا کنند . به این ترتیب یافتن غذا را نیز به آنها آموزش می دهد تا توله هایش بتوانند به تدریج راه و رسم مستقل زندگی کردن را بیاموزند
ریها ، شترمرغ آمریکایی
ریها یا شترمرغ آمریکایی پرنده ای بزرگ است که قادر به پرواز کردن نیست و در جنوب قارهء آمریکا زندگی می کند. این پرنده از خویشاوندان شترمرغ آفریقایی محسوب میشود . شترمرغ آمریکایی نر در زمان جفتگیری اش ظاهرا” پرنده ای عیاش و بی قید به نظر می رسد اما به سرعت تبدیل به پدری دلسوز میشود . او در فصل جفت گیری ممکن است تا پانزده همسر را برای خود برگزیند و پس از جفتگیری ، کار ساختن لانه ای ای واحد را برای همسرانش را بر عهده می گیرد تا در آنها تخم بگذارند . شترمرغهای ماده پس از گذاشتن تخم هایشان ، لانه و تخم ها را رها می کنند و به سراغ شترمرغ نر دیگری می روند تا باز با او هم جفت گیری کنند و برایش تخم بگذارند . بعد از رفتن آنها ، شترمرغ نر روی تخمهایی که شترمرغهای ماده برایش گذاشته و رها کرده اند ، می خوابد . تعداد این تخمها ممکن است بین ۲۵ تا ۵۰ عدد باشد . این پدر دلسوز برای مدت شش هفته بروی تخمها می خوابد ، غذای کمی میخورد و لانه و تخمهایش را به ندرت ترک می کند . شترمرغ آمریکایی نر در این مدت به شدت از لانه اش دفاع می کند و حتی به شترمرغهای ماده هم اجازه نمی دهد که به تخمهایی که گذاشته اند نزیک شوند . بعد از آن ، نقش اصلی پرورش جوجه هایی که از تخم بیرون می آیند را نیز بر عهده می گیرد
اسب دریایی
در میان آبزیان دنیا ، اسب دریایی نمونه ای نادر و پدری شگفت انگیز است . اسب آبی ماده پس از جفتگیری ، تخمهای بارور شدهء خودش را در کیسه ای که روی شکم اسب دریایی نر قرار دارد می ریزد . بعد از آن این پدر بچه ها هست که وظیفهء مراقبت و پرورش نوزادان نارسش را بر عهده می گیرد . بچه ها بعد از آنکه به اندازهء کافی رشد کردند ، از کیسهء پدر خود بیرون می آیند و عملا” متولد میشوند . اسب دریایی نوعی آبزی است که در مناطق استوایی و سواحل دریاهای گرم جهان زندگی می کند
پنگوئن امپراتور
نقش پنگوئنهای امپراتور در نگهداری و پرورش بچه ها بر عکس نقش والدین در میان انسانهاست . به این ترتیب که وقتی پنگوئن امپراتور ماده در در فصل زمستان و اوج یخبندان قطب جنوب یک تخم می گذارد ، بی درنگ تخمش را رها می کند و برای یافتن غذا راهی دریا میشود . از آن پس این پنگوئن نر است که می بایست تخم همسرش را گرم نگه دارد . پنگوئن امپراتور نر در واقع روی تخم همسرش می ایستد و با پرهای نرمی که روی پوستش است آن را می پوشاند و آنچنان بی تحرک می ماند که تو گویی غرق در افکارش شده است و به موضوعی عمیق می اندیشد . در طول این دو ماهی که پنگوئن نر روی تخم همسرش ایستاده است هیچ چیز نمی خورد و تبدیل به پدری فداکار و نمادی از مهربانی میشود . وقتی جوجه اش از تخم بیرون آمد ، این پدر دلسوز از غده ای که در سینه اش قرار دارد ، بچه اش را با ماده ای که شبیه به شیر است غذا می دهد. بعد از آن ، مادر جوجه با شکمی سیر و انبانی پر از غذا از سوی دریا به سراغ فرزندش می آید و پنگوئن پدر فرصتی می یابد تا بعد از دو ماه تحمل گرسنگی به دریا برود و غذایی میل کند
شیر آفریقایی
چهره ای که از شیر نر در ذهن بسیاری ساخته شده این است که این جانور همیشه در سایه ای آسوده دراز می کشد و منتظر می ماند تا همسرانش خودشان را به خطر بیندازند و شکاری صید کنند تا او برخیزد و صرفا” آنرا میل کند . البته همه نیز باید کناری بروند تا شیر نر پیش از همه غذا را تناول کند آنچنان که گاه برای دیگران چیزی برای خوردن باقی نمی گذارد . اما این رفتار تا زمانی در شیر نر دیده میشود که خطری خانواده اش را تهدید نکرده باشد . در غیر اینصورت ناگهان شخصیتی پدرانه در وی پدیدار میشود . او در چنین مواقع سختی کار دفاع از حریم زندگی و آسایش همسران و فرزندانش – که گاه تعدادشان به بیست توله می رسد – را جانانه و فداکارانه بر عهده می گیرد
گوریل کمر نقره ای
گوریل کمر نقره ای نر در طبیعت به عنوان پدری زحمتکش و دلسوز شناخته میشود . او به عنوان بزرگ خانواده ای که ممکن است تعدادشان به سی نفر هم برسند ، مسئول پیدا کردن غذا برای گروه ، متوقف کردن درگیری های درون خانوادگی ، برقراری آرامش در خانواده ، و نیز دفاع از زنان و کودکان عضو خانواده اش است . او بخصوص دائما” مراقب است تا در مقابل گوریل های نری که قصد حمله به خانواده اش و تسلط بر آنها را دارند ایستادگی و دفاع کند ، بخصوص اینکه گوریل های نر مهاجم ممکن است توله هایش را بکشند . گوریل نر کمر نقره ای با اینحال پدر سختگیری هم هست و اگر پسران جوانش بخواهند در خانواده یاغی گری کنند آنها را تادیب می کند
طبق تعریف مناطق شکار ممنوع به مناطقی گفته میشود که برای حفاظت و حمایت از جمعیت یک یا چند گونه از پستانداران و پرندگان ایجاد شده و قادر به پذیرش شکار مجاز از طریق صدور پروانه نمیباشد. این مناطق در صورت برخورداری از شرایط مطلوب پس از طی دوره قانونی 5 سال میتوانند به مناطق چهارگانه ارتقاء یافته و حفاظت بیشتری در آنها اعمال شود.
منطقه کهیاز با مساحت حدود 100 هزار هکتار در شرق شهرستان اردستان و در حد فاصل طول جغرافیایی (53 و 52) و (23 و 52) شرقی و (30 و 33) تا (8 و 33) عرض شمالی قرار دارد. ورودی منطقه با مرکز شهرستان حدود 10 کیلومتر فاصله داشته و راه ارتباطی زواره - شهراب و مسیر راه آهن در شمال منطقه و راه آسفالته اردستان - نائین از حاشیه غربی منطقه میگذرد. آب و هوای منطقه نیمه خشک و بیابانی بوده، میانگین بارندگی سالیانه آن حدود 80 میلی متر و متوسط دمای آن 17 درجه سانتی گراد میباشد .
منبع اصلی تامین آب آن نزولات آسمانی است که در سایر فصلها به صورت چشمه ظاهر میگردند و اکثراً نیز دائمی هستند. از مهمترین آنها میتوان به چشمه سبز، چشمه چنار، چشمه توت و چشمه بابااحمد اشاره کرد. سنگابها و همچنین چند آبشخور در محل آبشخور در محلهای دره باغ، سنجتو، بابااحمد و نصرن از دیگر منابع تامین کننده آب این منطقه میباشند .
منطقه کهیاز از دشتها، کوهها و تپه ماهورهای متعددی تشکیل یافته که از مهمترین آنها میتوان دشتهای دره باغ و انجیله و ارتفاعات کهیاز (دیاز) و کوه سیاه را نام برد.
این منطقه به لحاظ شرایط خاص جغرافیایی و زیستی و برخورداری از پوشش گیاهی و جانوری مناسب در صورت برنامه ریزی دقیق و حفاظت مطلوب دارای ارزش حفاظتی بالایی بوده، چنانچه در حال حاضر یکی از بهترین زیستگاههای هوبره که گونهای در معرض خطر انقراض است میباشد.
از مهمترین گیاهان منطقه میتوان به بادام کوهی، انجیز، گز، تاغ، خارشتر، درمنه و قیچ اشاره کرد. آهو، قوچ و میش، روباه شنی، گرگ، شغال و تشی نیز گونههای مهم پستاندار منطقه محسوب میشوند. همچنین هوبره، کبک، تیهو، زنبور خور معمولی، چکاوک کاکلی، کبوتر جنگلی و دم جنبانک خاکستری پرندگانی هستند که در اینجا یافت میشوند.
در اردیبهشت ماه 1381، با توجه به توانمندیهای اکولوژیکی و اقدامات انجام شده در زمینه تامین امکانات حفاظتی، منطقه کهیاز توسط کارشناسان اداره حفاظت محیط زیست استان اصفهان به عنوان منطقه شکار ممنوع به سازمان حفاظت محیط زیست پیشنهاد گردید و با پیگیریهای بعمل آمده سرانجام از تاریخ اول مهرماه 1381 به مدت 5 سال با حدود مشخصه ذیل به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید:
شمالی:
از زواره به سمت شرق در امتداد جاده آسفالته زواره - جان آباد تا روستای جان آباد و پس از امتداد جاده جان آباد تا تقاطع آن با جاده خاکی حوض حاج سلطان
شرقی:
از تقاطع جاده جان آباد با جاده خاکی حوض حاج سلطان به سمت جنوب در امتداد جاده حوض حاج سلطان تا تقاطع آن با جاده واقع در نیم کیلومتری شمال راه آهن سپس به سمت غرب در امتداد جاده مذکور تا تقاطع آن با جاده خاکی واقع در 5/4 کیلومتری و در ادامه به سمت جنوب تا روستای شهراب سپس به سمت غرب در امتداد جاده زواره - شهراب تا تقاطع آن با جاده سفیده - کهیاز و از این تقاطع به سمت جنوب در امتداد جاده سفیده - کهیاز تا روستای کهیاز
جنوبی:
از روستای کهیاز در امتداد جاده خاکی تا روستای مهر اندوه و سپس در امتداد شمال شرق تا روستای کاشانک و سپس از کاشانک در امتداد جاده خاکی به روستای پنج و سپس از روستای پنج در امتداد جاده آسفالته پنج - زفرقند تا روستای زفرقند
غربی:
از روستای زفرقند به سمت شمال غرب در امتداد جاده اردستان - نائین تا فاصله 5/12 کیلومتر و سپس در امتداد خط تراز 1500 متر تا روستای کچو مثقال، در ادامه در امتداد جاده خاکی کچو مثقال - زواره تا زواره
برای دیدن اطلاعات همه مناطق حفاظت شده
-طول و عرض جغرافیایی
-استان های تحت پوشش
-تنوع گیاهی
-تنوع جانوری
و . . .
به ادامه مطلب بروید.
ادامه مطلب ...