پهنه‌بندی آلودگی هوای شهر اصفهان

چکیده پایان نامه کارشناسی ارشد

آلودگی های زیست محیطی

پهنه‌بندی آلودگی هوای شهر اصفهان

بنفشه صالحی

چکیده :

آلودگی هوا از مهمترین مشکلات زیست محیطی قرن اخیر است که سلامت انسان‌ها را تهدید می نماید. از عمده ترین منابع ایجاد آلودگی هوای شهری می توان به تردد وسائط نقلیه، فعالیت صنایع و افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی اشاره نمود. اثرات آلودگی هوا بر انسانها و محیط زیست در سال‌های اخیر افزایش یافته که از مهمترین آن تاثیر بر روی سیستم تنفسی و بیماری‌های آسم و برونشیت می‌باشد. شهر اصفهان به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای ایران و دومین شهر صنعتی ایران از جمله کلانشهر‌های آلوده است که پس از تهران مقام دوم آلودگی هوای ایران را دارا می‌باشد.

در این تحقیق، در شهر اصفهان با استفاده از روش‌ درون یابی IDW در محیط GIS نقشه‌های پهنه بندی آلودگی هوا بر اساس داده‌های آلودگی سال 1388 به صورت دوره‌ های زمانی ماهانه، فصلی و کل سال تهیه شدند. داده‌های پایش آلودگی هوا در پنج ایستگاه سنجش آلودگی هوا از اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان تهیه شد. اختلاف میانگین غلظت آلاینده‌ها در ایستگاه‌های مختلف توسط آزمون‌های ANOVA و توکی مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد به غیر از SO₂ اختلاف میانگین بقیه پارامتر‌ها در بیشتر ایستگاه‌ها معنی دار می‌باشد (05/ P<). نتایج ضریب همبستگی پیرسون، وجود همبستگی خطی معنی دار بین NO و NOx (01/0 P<)و بین SO₂ و PM₁₀ ( 05/0 P<)را نشان داد. غلظت پارامترهای NO،NO₂،NO_x و O₂ در ماه‌ها و فصول سرد سال که شرایط انجام واکنش‌های فتوشیمیایی ضعیف بوده و از طرفی استفاده از وسایل گرمایشی بیشتر است، بالاتر بود. برای آلاینده CO بالاترین میزان در زمانها ومناطقی مشاهده شد که حجم تردد و ترافیک شهری بالا می‌باشد. بالاترین مقدار O₃در تیر ماه که شرایط جوی مناسب جهت انجام واکنش‌های اتمسفری فراهم است بدست آمد. بین میانگین غلظت آلاینده‌ها در روزهای هفته تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نشد و فقط در روز جمعه میزان پارامترها تا حدودی کمتر بود. نقشه‌های پهنه‌بندی نشان داد که بخشی از مناطق 3 و 4 شهرداری که در مرکز شهر واقع شده اند و رفت و آمد وسائط نقلیه بالاتر و تردد بیشتر است میزان آلودگی بالاتر از سایر مناطق می‌باشد. به طور کلی در مناطق شرقی و شمال شرقی شهر اصفهان نسبت به مناطق جنوب غلظت آلاینده‌ها بالاتر بود. نقشه‌های PSI نشان داد بالاترین میزان PSI در سال 1388 در تیر ماه وجود داشته و ایستگاه احمدآباد بیشترین مقدار PSI را در بین ایستگاه‌ها داشته است.

منبع : دانشګاه صنعتی اصفهان-دانشکده منابع طبیعی-ګروه محیط زیست

استاد راهنما : دکتر نورالله میرغفاری

بررسی کمی وکیفی تولید پسماندهای صنعتی در شهرک های صنعتی ایران

چکیده پایان نامه کارشناسی ارشد

آلودگی های زیست محیطی

بررسی کمی وکیفی تولید پسماندهای صنعتی در شهرک های صنعتی ایران

سعید بگان

مدیریت پسماندهای صنعتی یکی از شیوه های بسیار مناسب برای ایجاد تعامل و پیوند بین صنعت و محیط ­زیست و کاهش اثرات سوء فعالیتهای صنعتی بر محیط ­زیست می­باشد که چنین مدیریتی با استفاده از روشهای مختلف از جمله پیشگیری از آلودگی یا کمینه­ سازی پسماندها در مبداء تولید، بازیافت و استفاده مجدد قابل اعمال است.
هدف اصلی این مطالعه تعیین نرخ تولید پسماندهای صنعتی   برای گروهها و زیرگروه های صنعتی در شهرک های صنعتی ایران می­باشد. روش مطالعه بر اساس اطلاعات موجود در شهرکها، بازدید میدانی، تکمیل پرسشنامه و تجزیه تحلیل اطلاعات بدست آمده می­باشد.
اطلاعات لازم از 1273 واحد از صنایع مختلف جمع­ آوری گردید. میزان تولید پسماندهای صنعتی به ازای واحد مساحت (هکتار) و واحد تولید محصول برحسب تن در ماه محاسبه شد. مساحت کل واحد های مطالعه شده بالغ بر 414 هکتار است. در بین صنایع به ترتیب صنایع فلزی 32%، غذایی 17%، صنایع کانی غیرفلزی 15% ، سلولزی 13%، شیمیایی 12%، نساجی 8%، برق و الکترونیک 3% از کل مساحت را به خود اختصاص داده اند.
در صنایع برق و الکترونیک میانگین نرخ تولید پسماند بر حسب مساحت و تولید محصول به ترتیب 98/2 و06/0 تن در ماه است. درزیرگروههای این گروه مقدار نرخ پسماند تولیدی به ترتیب در زیرگروه دستگاه الکتریکی بیشترین   و در زیرگروه مولد برق دارای کمترین مقدار است. صنایع کانی­های غیرفلزی در مجموع   مساحتی در حدود 26/50 هکتار را به خود اختصاص داده­اند. میانگین نرخ تولید پسماند بر حسب مساحت و تولید محصول به ترتیب78/27 و18./0تن در ماه است.   بیشترین میزان پسماند در این گروه به زیرگروه سنگ ساختمان تعلق دارد. میانگین نرخ تولید پسماند در گروه سلولزی بر حسب مساحت 56/11تن در ماه به ازای هر هکتار و بر حسب تولید16/0 تن به ازای هر تن محصول می باشد.در این گروه نرخ   تولید پسماند زیرگروه کاغذ دارای بیشترین مقدار است و نرخ تولید پسماند زیرگروه تولید مواد بهداشتی دارای کمترین نرخ   می باشد. در صنایع شیمیایی میانگین نرخ تولید پسماند بر حسب مساحت و تولید محصول به ترتیب 4/1 و08/0 تن در ماه است.   بیشترین مقدار نرخ تولید پسماند به زیر گروه روغن و گریس اختصاص دارد. در گروه فلزی نرخ تولید پسماند به ازای مساحت و تولید   7/11 ،09/0 تن می باشد. بیشترین تعداد واحد در زیر گروه ریخته گری بوده و همچنین بیشترین مقدار تولید پسماند به زیر گروه قطعات فلزی اختصاص دارد. بیشترین مقدار میانگین نرخ بر حسب مساحت در زیر گروه ریخته گری و کمترین مقدار آن در زیر گروه متفرقه وجود داشته است.در گروه مواد غذایی میزان نرخ تولید پسماند به ازا مساحت و تولید محصول به ترتیب 27/6، 03/0 تن در ماه می باشد. در این گروه بیشترین مقدار پسماند متعلق به ضایعات فساد پذیر می باشد. درگروه نساجی نرخ تولید پسماند به ازا مساحت و تولید محصول به ترتیب   27/26و 07/0 تن در ماه می باشد. در این گروه، زیرگروه فرش دارای بیشترین نرخ تولید پسماند   بر حسب مساحت می باشد اما نرخ تولید   پسماند بر حسب محصول تولیدی در زیرگروه بافندگی دارای بیشترین مقدار می باشد.

منبع : دانشګاه صنعتی اصفهان-دانشکده منابع طبیعی-ګروه محیط زیست

استاد راهنما : دکتر نورالله میرغفاری